امروزه استرس و اضطراب تا حد زیادی به همراه اجتناب ناپذیر زندگی روزمره ما تبدیل شده اند. خوشبختانه، تکنیک‌ها و شیوه‌های مختلفی وجود دارد که می‌تواند به ما در مبارزه با این مسائل و ارتقای رفاه کلی کمک کند. یکی از این تمرین‌های مهمی که خوشبختانه در سال‌های اخیر محبوبیت زیادی پیدا کرده است، مراقبه است. این تکنیک باستانی ذهن آگاهی نه تنها ذهن را آرام می کند، بلکه تأثیر عمیقی بر بیوشیمی بدن ما دارد، از جمله ترشح اندورفین، هورمون طبیعی احساس خوب ما. در این نوشته، ارتباط بین مراقبه و اندورفین و اینکه چگونه این دو می توانند به زندگی شادتر و سالم تر کمک کنند را بررسی خواهیم کرد.

مراقبه: مروری کوتاه

مراقبه یک تمرین قدیمی است که شامل آموزش ذهن برای تمرکز بر لحظه حال است. این می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، مانند مراقبه ذهن آگاهی، مراقبه شفقت آمیز، و مراقبه متعالی و غیره. صرف نظر از تکنیک خاص، هدف نهایی مراقبه پرورش وضوح ذهنی، تعادل عاطفی و احساس آرامش درونی است.

اندورفین ها: مواد شیمیایی حس خوب طبیعت

اندورفین ها انتقال دهنده های عصبی تولید شده توسط بدن ما هستند که به عنوان مسکن طبیعی و بالابرنده خلق و خو عمل می کنند. این مواد شیمیایی اغلب به عنوان “هورمون های احساس خوب” شناخته می شوند زیرا می توانند احساس لذت را القا کنند و استرس و ناراحتی را کاهش دهند. اندورفین ها در حین فعالیت های مختلف مانند ورزش، خنده و حتی برخی غذاها ترشح می شوند و به احساس خوشبختی و شادی کمک می کنند.

ارتباط مراقبه و اندورفین

تحقیقات نشان داده است که مدیتیشن تأثیر مستقیمی بر ترشح اندورفین در مغز دارد. در اینجا نحوه کار آن آمده است:

کاهش استرس: مدیتیشن به دلیل مزایای کاهش استرس مشهور است. هنگامی که مدیتیشن می کنیم، بدن ما وارد حالت آرامش می شود که باعث کاهش تولید هورمون های استرس مانند کورتیزول می شود. با کاهش سطح استرس، نیاز بدن به اندورفین برای مقابله با استرس نیز کاهش می یابد.

خلق و خوی تقویت شده: مدیتیشن با بهبود خلق و خو و احساس آرامش مرتبط است. این حالات احساسی مثبت با افزایش تولید اندورفین مرتبط است. همانطور که ما از طریق مدیتیشن بهزیستی عاطفی بیشتری را تجربه می کنیم، بدن ما با ترشح اندورفین بیشتری پاسخ می دهد.

مدیریت درد: اندورفین ها مسکن های طبیعی هستند و مدیتیشن نشان داده است که تحمل درد را افزایش می دهد. تمرین منظم مدیتیشن می تواند منجر به افزایش سطح اندورفین شود که ممکن است به کاهش درد و ناراحتی مزمن کمک کند.

ارتباط ذهن و بدن: مدیتیشن ارتباط ذهن و بدن را تقویت می کند و به افراد این امکان را می دهد تا با احساسات و عواطف فیزیکی خود هماهنگ شوند. این افزایش آگاهی می تواند درک ترشح اندورفین را در طول جلسات مدیتیشن افزایش دهد.

در نتیجه مدیتیشن فقط برای یافتن آرامش درونی نیست. همچنین در مورد استفاده از قدرت بدن خودمان برای ارتقاء رفاه و شادی است. مدیتیشن از طریق توانایی خود در کاهش استرس، بهبود خلق و خو، مدیریت درد، و تقویت ارتباط ذهن و بدن، نقش مهمی در ترشح اندورفین، بالابرنده خلق و خوی طبیعی بدن ایفا می کند. با گنجاندن مدیتیشن در روال روزانه خود، می توانیم از این ارتباط سعادتمندانه بهره ببریم و مزایای فیزیکی و عاطفی زیادی را که ارائه می دهد تجربه کنیم. بنابراین، یک نفس عمیق بکشید، یک مکان آرام پیدا کنید، و سفر خود را به سمت شادتر و سالم‌تر از طریق تمرین مدیتیشن آغاز کنید.

سید مسعود علوی پور

منابع

1. Kjaer TW, Bertelsen C, Piccini P, Brooks D, Alving J, Lou HC. Increased dopamine tone during meditation-induced change of consciousness. Brain Res Cogn Brain Res. 2002;13(2):255-259.
2. Zeidan F, Johnson SK, Gordon NS, Goolkasian P. Effects of brief and sham mindfulness meditation on mood and cardiovascular variables. J Altern Complement Med. 2010;16(8):867-873.
3. Lindahl JR, Fisher NE, Cooper DJ, Rosen RK, Britton WB. The varieties of contemplative experience: A mixed-methods study of meditation-related challenges in Western Buddhists. PLoS ONE. 2017;12(5):e0176239.