عنوان، عمل یا نتیجه

بسیاری از افراد در آرزوی شهرت، رشد مالی و اقتصادی (و یا پیشرفت سریع در کاری که آرزو دارند) به راهی که باید برای موفقیت طی شود عقیده ندارند و در پی میانبر به هر سویی متمایل می شوند. پکیج های موفقیت متعدد می خرند و هزینه های گزاف بابت دوره های هک زندگی پرداخت می کنند. رقم های سرسام آور پرداخت می کنند ولی اکثرا به دو چیز اهمیت می دهند که آن ها را از مسیر موفقیت دور می کند.

یکی عنوان و دیگری نتیجه. مثلا من می خواهم پزشک بشوم (عنوان) چون می خواهم ثروتمند بشم و جایگاه اجتماعی مناسبی داشته باشم (نتیجه) و در این میان فعل (طبابت) که ماهیت اصلی عنوان و نتیجه است از قلم می افتد به همین ترتیب شخصی که سودای نویسندگی دارد  اگر از همان ابتدا درگیر صفت نویسندگی و یا تیراژ کتاب نانوشته اش باشد اصلا گام در راه خلق اثر نخواهد گذاشت. پس نباید فراموش کرد که عمل محور شکل گیری عنوان و نتیجه است.

چرا اکثر افراد از شغلشان رضایت ندارند؟

چون اکثرا نتیجه محور هستند و اگر در نتیجه ای که در ذهن دارند اندکی کاستی مشاهده کنند از خود و عملی که در حال انجامش بودند احساس نارضایتی می کنند ولی اگر روند را بالاتر از نتیجه در نظر بگیرند انجام عمل به نوعی تفریح تبدیل می شود. به طور کلی اگر شما شخصی هستید که از روز اول هفته به شوق تعطیلات آخر هفته وقت می گذرانید بهتر است در نوع نگرش خود تجدید نظر اساسی نمایید. ارزش عمر انسان بیشتر از این است که بخواهد در یک چرخه تکراری ملال آور تلف شود.

به شغل خود به دیده بازی نگاه کنید

پس الان که دانستیم روند اجرای کارها و عمل مهمترین بخش انجام کار است و عنوان و نتیجه در اصل وابسته به انجام عمل هستند، پس لازم است این روند را طوری طی کنیم که انگار در حال بازی و تفریح هستیم. حتی جدی ترین کارها و سخت ترین مشاغل را هم می شود بازیگونه و لذت بخش نمود. وقتی خود عمل تفریح باشد انجام عمل تبدیل به پاداش می شود. با این باور نتایج شگفت انگیز در انتظار شما خواهند بود.