مسافرت ذهن آگاهانه

مسافرت ذهن آگاهانه

مسافرت ذهن آگاهانه به معنی مسافرت با توجه به هر لحظه حضور ذهن در حال حاضر است. در این نوع مسافرت، فرد با حضور کامل و به دقت در لحظه‌های خود توانایی دارد تا همه جوانب زیبایی را از جمله مناظر طبیعی، فرهنگ و عادات محلی، غذاها و هنرها، زندگی شهری و استراحت نیز تجربه کند.

چگونه ذهن آگاهانه مسافرت کنیم؟

این نوع مسافرت برای افرادی که می‌خواهند از حالت پرتاب شده و مشغول به فکر دنبال کردن برنامه‌های خود برای مسافرت نباشند و به جای آن از لحظاتی که بین پرداختن به نیازهای روزمره آنها هستند، لذت ببرند، مناسب است.

در مسافرت ذهن آگاهانه، هدف اصلی مسافر این است که به آرامش و سکونی دست یابد و با وجود همه مشاغل و همه کارهایی که در زندگی روزمره دارد، لحظاتی را به خود اختصاص دهد و به آرامش برسد. در این نوع مسافرت، مسافر باید به جای فکر کردن به برنامه‌ها و گردش‌های خود، به محیط پیرامون خود توجه کند و با تمامی حواسش به آن جذب شود.

مسافرت ذهن آگاهانه، علاوه بر به دست آوردن آرامش و سکونی، باعث می‌شود که فرد با خودش آشنایی بیشتری پیدا کند، با احساسات و تفکرات خودش آشنا شود و در نهایت به یک شخص بهتر و آگاه‌تر تبدیل شود.

در این نوع مسافرت، فرد با توجه به شرایط محیطی خود، از طبیعت، فرهنگ و زندگی شهری لذت می‌برد و به آرامش و سکونی دست می‌یابد. برای مثال، اگر فرد در محیطی طبیعی قرار دارد، می‌تواند با تمرکز بر وجود خودش در آن محیط، از طبیعت و زیبایی‌های آن لذت ببرد و در نهایت به آرامش و سکونی دست یابد.

در مجموع، مسافرت ذهن آگاهانه، یک روش بسیار موثر برای به دست آوردن آرامش و سکونی است که در عین حال به فرد کمک می‌کند تا با خودش آشنا شود و به یک شخص بهتر و آگاه‌تر تبدیل شود. بنابراین، اگر شما نیز می‌خواهید از یک مسافرت معنوی و ذهن آگاهانه بهره‌مند شوید، باید به تمرین و تمرکز بر روی لحظه‌های حال حاضر خودتان بپردازید و با توجه به محیط پیرامون خود، لحظاتی را به خود اختصاص دهید و به آرامش و سکونی دست یابید.

رفتن به تعطیلات می تواند منجر به آرامش، ماجراجویی و حتی حس درک هیبت شود، چه در حال دیدن یک مکان دیدنی معروف باشید و چه از یک غذای لذیذ محلی لذت ببرید. اما همچنین می تواند استرس زا باشد، مملو از برنامه های سفر ناموفق و انتظارات نابجا. هر اتفاقی که می افتد، برای لذت بردن از تجربه زمان بگذارید. مراقب بودن در تعطیلات می تواند به ما کمک کند تا از هر لحظه، از ماجراجویی های جدید هیجان انگیز گرفته تا بعدازظهرهای آرام آرام، قدردانی کنیم.

– دینا کاپلان، بنیانگذار جامعه مدیتیشن The Path

 

توصیه هایی برای مسافرت ذهن آگاهانه

برای اینکه ذهن آگاهانه سفر کنید، سعی کنید بدون چک لیست به تعطیلات بروید. ببینید آیا می توانید از سر زدن به سایت های توریستی اجتناب کنید و در عوض از احساسات آرام زندگی در لحظه، هر کجا که هستید، لذت ببرید؟ این سفر را به عنوان پرداختن به احساس درونی خود در نظر بگیرید، این بار قرار نیست سبک زندگی عجولانه خود را به مکانی دیگر منتقل کنیم.

 ریتم جدیدی را آزمایش کنید. برنامه ریزی کنید تا هیچ برنامه ای نداشته باشید. از برنامه ریزی هر چیزی برای روز خود خودداری کنید و ببینید چه احساسی به شما دست می دهد. آیا باعث ایجاد اضطراب می شود؟ آیا احساس می کنید چیزی را از دست داده اید؟ آیا می توانید مکث کنید، روی نفس خود تمرکز کنید و سعی کنید با کمی عدم اطمینان و کاوش برنامه ریزی نشده راحت باشید؟

برای ملاقات با افراد جدید گشوده و پذیرا باشید. از برقراری تماس چشمی، به اشتراک گذاشتن لبخند و شروع یک مکالمه جدید نترسید.

اگر به پارک، رستوران یا جاذبه‌ای فرهنگی برخورد کردید که جالب به نظر می‌رسد، تجربیات جدید را امتحان کنید، حتی اگر در کتاب راهنما نباشند.

در یک کافه یا پارک یا نیمکت خیابانی بنشینید که محلی‌ها در آنجا وقت می‌گذرانند. توجه داشته باشید که افراد چگونه لباس می پوشند، صحبت می کنند یا معماری متفاوتی که خانه ها دارند را ببینید. توجه کنید که آیا بوهای رستوران ها و نانوایی های اطراف نیز متفاوت است.

گاهی خوب است نقشه را کنار بگذارید و کوچه، پس کوچه های جدید را کشف کنید و با فدم زدن و طی مسیر، هیجان دیدن چیزهای تازه را به خود هدیه دهید. در این سفر هر روز لذت پابرهنه قدم زدن و دراز کشیدن روی زمین و ارتینگ را به خود هدیه دهید و از مزایای آن بهره مند شوید.

وقتی خودرو یا پرواز یا کشتی با تاخیر مواجه می شود، سعی کنید درگیر اضطراب نشوید و آن را رها کنید. اگر این بخشی از سفر باشد و به چیزی غیرمنتظره و بهتر منجر شود چه؟ ما هیچ وقت نمی‌توانیم بسیاری از  چیزهایی که اتفاق می‌افتد را کنترل کنیم، اما می‌توانیم نحوه پاسخ خودمان به هر موقعیتی را در طول روز کنترل کنیم.

با نگرش ذهن آگاهانه و ذهن مبتدی همسفر خود را کشف کنید. این فرصتی است که خارج از سبک زندگی عجولانه و با کمک ذهن آگاهی به همدیگر نزدیک شوید.

وقتی همه چیز طبق برنامه پیش نمی رود، تلفن و رایانه خود را کنار بگذارید، به نفس خود بازگردید و به احساس خود توجه کنید. آیا در قفسه سینه یا فک خود احساس گرفتگی می کنید؟

اگر چنین است، دوباره به نفس خود برگردید و سعی کنید آن را رها کنید. تلفن خود را دور نگه دارید و سعی کنید کتابی را که همیشه دوست داشتید بخوانید بردارید. این زمان عالی است.

در بهترین زمان های تعطیلات خود، سعی کنید زیاد به احساس خود وابسته نشوید ، مراقب باشید که در هوس چنین لحظاتی گرفتار نشوید.

به احساساتی که احساس می‌کنید توجه کنید، حتی وقتی تصدیق می‌کنید که آنها و این تجربه، ناپایدار هستند. از آنها لذت ببرید حتی در حالی که می دانید در نهایت زمان بازگشت به خانه فرا خواهد رسید.

از سفر خود لذت ببرید و تجربیات ذهن آگاهانه خود را پرورش دهید و بابت این بینش تازه ای که کشف کردید سپاسگزار باشید.

 

سید مسعود علوی پور

ذهن آگاهی هنگام خرید

ذهن آگاهی هنگام خرید

ذهن آگاهی هنگام خرید را چطور تمرین کنیم؟ خرید خواربار و اقلام روزانه بر خلاف ظاهرش، یک وظیفه‌ی پرکار و بی وقفه است که شاید افراد بسیاری آن را نپسندند چرا که ممکن است به دلیل اتلاف وقت و شلوغی فروشگاه، ناراحت‌کننده به نظر برسد.

با این حال، به جای اینکه در برابر این تجربه مقاومت کنیم، بهتر است کنجکاو باشیم و از این فرصت را برای یادگیری در مورد خود و دنیای اطرافمان بهره‌ ببریم. به عنوان مثال، می‌توانیم با مشاهده محصولات و لمس آنها فرصتی برای ذهن آگاهی به خودمان اعطا کنیم.

بنابراین، با باز شدن در برابر این تجربه، می‌توانیم به خودمان و دنیایی که در آن زندگی‌مان می‌کنیم، نزدیک‌تر شویم.

«عجله در خرید خواربارفروشی برای از بین بردن آن آسان است زیرا وقت گیر است و می تواند ناخوشایند باشد. اما به‌جای مقاومت در برابر کار، کنجکاو شوید و در برابر این تجربه باز شوید و از آن به‌عنوان فرصتی برای یادگیری در مورد خود و دنیای اطرافتان استفاده کنید.» – دونالد آلتمن، معلم ذهن آگاهی و نویسنده کتاب “جعبه ابزار ذهن آگاهی”.

تمرین ذهن آگاهی هنگام خرید

خرید خود را از قبل برنامه ریزی کنید. دانستن آنچه در فروشگاه نیاز دارید می تواند به شما در جلوگیری از حواس پرتی ناخواسته کمک کند. همچنین می تواند به مهار هر گونه تمایلات خود به خودی که ممکن است هنگام سرگردانی در راهروی فروشگاه به وجود بیاید، کمک کند.

قبل از رفتن به فروشگاه، دو یا سه نفس عمیق بکشید. این خرید می تواند یک تجربه فوق العاده باشد.

حتی زمانی که با مناظر، بوها و صداهای مختلف در فروشگاه روبرو می شوید، تنفس عمیق و آگاهانه می تواند به شما کمک کند بیشتر حضور داشته باشید.

در حین خرید حتما فروشگاه را با تمام حواس خود تجربه کنید. چه رایحه هایی را متوجه می شوید؟ چه رنگ ها، شکل ها و تصاویری را می بینید؟ پاهای خود را روی زمین و سبد مواد غذایی را در دستان خود احساس کنید. اگر ذهن شما شروع به سرگردانی کرد، فقط به آن توجه کنید و به تنفس خود بازگردید.

همانطور که اقلام مورد نیاز خود را انتخاب می کنید، آگاه باشید که آنها از کجا آمده اند – میوه ها و سبزیجات از مزارع و کالاهای بسته بندی شده از کارخانه ها. اگر در حال خرید محصولات حیوانی هستید هم این آگاهی را در نظر بگیرید. تا میتوانید این آگاهی را وسعت دهید. اگر از محصولات کشاورزی استفاده می کنید تا جایی که می توانید به منشاء آنها آگاه شوید.

شکرگزار باشید. همانطور که به این فکر می کنید که این غذا از کجا آمده است، لحظه ای را برای قدردانی از انتخاب هایی که دارید و دسترسی خود به فراوانی را در نظر بگیرید و سپاس را در قلب خود جاری کنید. مثلا وقتی بستنی خریدید به این آگاه باشید که آفتاب و خاک و علفزار و باد هم در رسیدن این بستنی به دست شما نقش داشته اند و برای همین از همه اینها تشکر کنید و حس اتصال خود را به زندگی تقویت کنید.

هنگام پرداخت پول، نگرانی و ناراحتی نداشته باشید و برای کسانی که در فروشگاه کار می کنند و کسانی که به هر نحوی در ارایه این محصولات و آماده سازی آنها برای شما تلاش کرده اند را در نظر بگیرید و برای همه آنها آرزوی برکت و شادکامی داشته باشید.

 

سید مسعود علوی پور

اثر هاله ای چیست؟

اثر هاله ای چیست؟

اثر هاله ای چیست و چگونه بر قضاوت و تصمیم گیری های شما تاثیر می گذارد؟ با مطالعه این مطلب، این سوگیری مهم را بهتر خواهیم شناخت و با شناسایی مصداق های آن کمتر در دام این سوگیری گرفتار خواهیم شد. پس با ادامه مطلب در مدرسه ذهن آگاهی در وب سایت علوی پور با من همراه باشید.

اثر هاله یکی از سوگیری‌های شناختی است که در آن، تصور کلی ما از یک شخص بر احساس و تفکر ما در مورد شخصیت او تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، اگر تصور کلی شما از یک فرد بر مبنای(“او خوب است!”) باشد بر ارزیابی شما از ویژگی‌های خاص آن شخص تأثیر می‌گذارد (“او باهوش هم است!”). هر ویژگی موجود، می‌تواند به نحوه درک افراد از سایر جنبه‌های آن شخص نیز منتقل شود، به عنوان مثال فردی که به عنوان خوش قلب شناخته می‌شود، به طور خودکار به عنوان فردی با صفات دیگر همانند دوست‌دشتنی، مهربان و غیره، درنظر گرفته می‌شود.

اثر هاله ای به عنوان یک سوگیری شناختی، بر انتخابات و تصمیمات ما تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، زمانی که یک شخص در یک مصاحبه کاری برای کاری جدید مورد بررسی قرار می‌گیرد، در صورتی که اولین احساس ما از وی، احساس مثبت بوده باشد، این تصور کلی مثبت در ذهن ما باقی می‌ماند و ما به راحتی ممکن است در مورد ویژگی‌های دیگر او پوچ فکر کنیم، ولی اگر احساس اولیه ما منفی باشد، این تصور کلی منفی همچنان در ذهن ما باقی می‌ماند و ممکن است منجر به تجزیه و تحلیل دقیق‌تر شخصیت او شود.

این پدیده همچنین بر جمعیت به‌طور کلی هم تأثیر دارد. به عنوان مثال، اگر گروهی از افراد به عنوان فقرا شناخته شده باشند، احتمالاً تصور کلی آن‌ها برای بسیاری از افراد منفی خواهد بود، در نتیجه این افراد ممکن است با رفتارهای منفی بیشتری مواجه شوند و یا بر عکس، اگر گروهی به عنوان افراد ثر.تمند شناخته شده باشند، افراد ممکن است به آن‌ها بیشتر احترام بگذارند و رفتارهای مثبت بیشتری به نسبت به آن‌ها از خود نشان دهند.

در کل، اثر هاله ای یک پدیده شناختی است که بر تصمیمات و رفتارهای ما و نظرات ما در مورد شخصیت‌ها تأثیر می‌گذارد. درک این پدیده و اینکه چگونه آن به کیفیت تصمیمات ما تأثیر می‌گذارد، می‌تواند به عنوان یک ابزار کاربردی در زندگی شخصی و حرفه‌ای ما مفید باشد.

یک مثال عالی از اثر هاله در عمل، برداشت کلی ما از افراد مشهور است. اکثر مردم آنها را جذاب، موفق و اغلب دوست‌داشتنی می‌دانند، بنابراین تمایل دارند که آنها را باهوش، مهربان و بامزه نیز ببینند.

اثر هاله ای یا Halo Effect چیست؟

گاهی اوقات از سوگیری شناختی هاله ای به عنوان «کلیشه جذابیت فیزیکی» و «آنچه زیباست خوب است» نیز یاد می شود. ظاهر فیزیکی اغلب بخش عمده ای از اثر هاله است. افرادی که جذاب تلقی می شوند، در سایر ویژگی های مثبت نیز رتبه بالاتری کسب می کنند.

با این حال، این تأثیر فقط بر ادراک ما از افراد بر اساس جذابیت آنها تأثیر نمی گذارد. همچنین می تواند ویژگی های دیگر را نیز در بر گیرد. برای مثال، افرادی که اجتماعی یا مهربان هستند، ممکن است در نظر ما یا دیگران دوست داشتنی تر و باهوش تر دیده شوند. اثر هاله باعث می شود که ادراک یک کیفیت منجر به قضاوت مغرضانه در مورد کیفیت های دیگر شود.

این سوگیری به این دلیل هاله ای نام گذاری شد به خاطر اینکه وقتی کسی را تحت یک هاله در نظر میگیریم، انگار تمام وجوه آن فرد تحت نورانیت هاله ای قرار گرفته است. این هاله ایجاد شده توسط ادراک فریب خورده ما، تمامی ویژگی های دیگر فرد را هم به همان شیوه پوشش می دهد.

به عنوان مثال، اگر یک شخصی را با شخصیت روشن، دوست‌داشتنی و خوش‌قلب ملاقات کنید، مثل ین است که یک هاله از زیبایی و شادمانی را دور آن شخص مشاهده کنید. این به این معناست که درک شما از شخصیت وی، تاثیر خود را بر روی ادراک شما دارد. بنابر این هاله می‌تواند بر دیدگاه و طرز تفکر ما نیز تاثیر بگذارد.

همچنین باید گفت که هاله می‌تواند به دلیل نوعی انتخاب ناخودآگاه ما در ذهن تشکیل شود. ما ممکن است به دنبال یافتن ویژگی‌های خاصی در افراد و اشیاء و حتی مکان ها بگردیم و با پیدا کردن آنها، هاله‌ای را در پیرامون آنها شکل دهیم.

در نهایت، هاله می‌تواند به ما القا کند که افراد و اشیاء را بصورتی کاملاً جدید و متفاوت با واقعیت درک کنیم، با امید به اینکه از این تجربه‌ها به صورت احساسات مثبت بهره‌مند شویم. بنابراین، هاله یک نشانه از تاثیر ادراکی است که در ذهن ما ایجاد می‌شود و اغلب می‌تواند به ما اطلاعاتی متفاوت و شاید اشتباه درباره دنیای پیرامونمان ارائه دهد

 

در هنر مذهبی، هاله ای اغلب بر سر یک قدیس به تصویر کشیده می شود که فرد را در نور آسمانی غسل می دهد تا نشان دهد که آن شخص خوب است.

تاریخچه اثر هاله ای

ادوارد ثورندایک روانشناس آمریکایی اولین بار این اصطلاح را در مقاله ای در سال 1920 با عنوان “خطای ثابت در رتبه بندی های روانشناختی” ابداع کرد. در آزمایشی که در مقاله توضیح داده شد، ثورندایک از افسران فرمانده ارتش خواست تا ویژگی‌های مختلف سربازان زیردست خود را ارزیابی کنند. این ویژگی ها شامل مواردی مانند رهبری، ظاهر فیزیکی، هوش، وفاداری و قابل اعتماد بودن بود.

هدف ثورندایک تعیین این بود که چگونه رتبه‌بندی‌های یک کیفیت با ارزیابی سایر ویژگی‌ها همراه است. او دریافت که رتبه‌بندی بالای یک کیفیت خاص با رتبه‌بندی بالای سایر ویژگی‌ها مرتبط است، در حالی که رتبه‌بندی‌های منفی یک کیفیت خاص منجر به رتبه‌بندی پایین‌تر سایر ویژگی‌ها می‌شود.

ثورندایک می‌نویسد: «همبستگی‌ها خیلی زیاد و یکنواخت بودند. به عنوان مثال، برای سه رتبه‌دهنده بعدی که مورد مطالعه قرار گرفتند، میانگین همبستگی فیزیک با هوش 0.31، برای فیزیک با رهبری، 0.39، و برای فیزیک با شخصیت، 0.28 است.

پس چرا برداشت های کلی ما از یک شخص این هاله را ایجاد می کند که بر ارزیابی ما از ویژگی های خاص تأثیر می گذارد؟ محققان دریافته اند که جذابیت یکی از عواملی است که می تواند نقش داشته باشد.

چندین مطالعه مختلف نشان داده‌اند که وقتی افراد را خوش‌تیپ ارزیابی می‌کنیم، به این باور می‌رسیم که آنها ویژگی‌های شخصیتی مثبتی دارند و باهوش‌تر هستند.  حتی یک مطالعه نشان داد که در جریان دادرسی پرونده های قضایی، اعضای هیئت منصفه معتقد بودند که افراد جذاب کمتر درد معرض ارتکاب رفتار مجرمانه هستند.

با این حال، این کلیشه جذابیت می تواند یک شمشیر دولبه نیز باشد. مطالعات دیگر نشان داده‌اند که در حالی که افراد بیشتر به افراد جذاب ویژگی‌های مثبت نسبت می‌دهند، اما احتمال بیشتری دارد که معتقد باشند افراد خوش‌قیافه بی‌هدف، ناصادق هستند و احتمالاً از جذابیت خود برای دستکاری ذهن دیگران استفاده می‌کنند.

تاثیرات سوگیری شناختی اثر هاله ای

اثر هاله ای ممکن است بر تعدادی از تنظیمات دنیای واقعی تأثیر بگذارد که در ادامه شرح داده خواهد شد.

در آموزش

تحقیقات نشان داده است که اثر هاله ممکن است در محیط های آموزشی نقش داشته باشد. معلمان ممکن است بر اساس ادراک از جذابیت با دانش آموزان متفاوت تعامل داشته باشند. برای مثال، تحقیقات قدیمی‌تر نشان می‌دهد که معلمان انتظارات بهتری از بچه‌ها دارند که از نظر آنها جذاب‌تر هستند.

مطالعه دیگری که سوابق تحصیلی بیش از 4500 دانش آموز را مورد بررسی قرار داد. سپس یک گروه 28 نفری به جذابیت دانش‌آموزان (بر اساس عکس کارت دانشجویی) در مقیاس 1 (بسیار غیرجذاب) تا 10 (بسیار جذاب) رتبه‌بندی کردند. سپس دانش آموزان بر اساس این ارزیابی های جذابیت به سه  گروه تقسیم شدند: زیر متوسط، متوسط ​​و بالاتر از متوسط.

سپس محققان نمرات دانش‌آموزان را بین کلاس‌هایی که حضوری برگزار می شدند و کلاس‌هایی که به صورت آنلاین برگزار می‌شدند مقایسه کردند. محققان دریافتند دانش‌آموزانی که از نظر ظاهری بالاتر از میانگین رتبه‌بندی شده‌اند، در دوره‌های آنلاین به‌طور قابل‌توجهی نمرات کمتری نسبت به کلاس‌های حضوری خود کسب کرده‌اند.

اثر هاله می‌تواند بر نحوه رفتار معلمان با دانش‌آموزان تأثیر بگذارد، اما همچنین می‌تواند بر نحوه درک دانش‌آموزان از معلمان تأثیر بگذارد. در یک مطالعه، محققان دریافتند که وقتی یک مربی صمیمی و دوستانه دیده می‌شود، دانش‌آموزان او را جذاب‌تر، جذاب‌تر و دوست‌داشتنی‌تر ارزیابی می‌کنند.

در محل کار

روش‌های مختلفی وجود دارد که اثر هاله می‌تواند بر ادراک دیگران در محیط کار تأثیر بگذارد. برای مثال، کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که اثر هاله‌ای یکی از رایج‌ترین سوگیری‌هایی است که بر ارزیابی و بررسی عملکرد تأثیر می‌گذارد. سرپرستان ممکن است زیردستان را بر اساس ادراک یک ویژگی واحد به جای کل عملکرد و مشارکت آنها ارزیابی کنند. برای مثال، اشتیاق یا نگرش مثبت یک کارگر یا کارمند ممکن است کمبود دانش یا مهارت او را تحت الشعاع قرار دهد و باعث شود همکاران بیش از آنچه عملکرد واقعی آنها توجیه می کند به آنها امتیاز دهند.

اثر هاله ای همچنین می تواند بر درآمد تأثیر بگذارد. یک مطالعه منتشر شده در مجله روانشناسی اقتصادی نشان داد که به طور متوسط، پیشخدمت های جذاب رستوران ها سالانه تقریباً 1200 دلار بیشتر از همتایان غیرجذاب خود درآمد کسب می کنند.

مطالعه دیگری نشان داد که جذابیت فیزیکی نه تنها بر اعتماد به نفس افراد بلکه بر درآمد کلی و رفاه مالی آنها نیز تأثیر مثبت دارد.

متقاضیان کار نیز احتمالاً تأثیر اثر هاله را احساس می کنند. اگر کارفرمای بالقوه، متقاضی را جذاب یا دوست‌داشتنی بداند، به احتمال زیاد او را باهوش، شایسته و واجد شرایط ارزیابی می‌کند.

در بازاریابی

بازاریابان باهوش از اثر هاله ای برای فروش محصولات و خدمات استفاده می کنند. هنگامی که یک فرد مشهور یک کالا یا خدمات خاص را تایید می کند، ارزیابی های مثبت ما از آن فرد می تواند به برداشت ما از محصول معرفی شده نیز سرایت کند.

اثر هاله ای معکوس (اثر شاخ)

همانطور که از نام آن پیداست، اثر هاله معکوس زمانی اتفاق می‌افتد که شخص دیگری را بر اساس تنها یک ویژگی شناخته شده به صورت منفی قضاوت کند. این ویژگی واحد، همه ویژگی های دیگر را برای کسی که اثر هاله معکوس را تجربه می کند، پررنگ می کند. برای مثال، شخصی ممکن است تصور کند که فردی که به نظر او غیرجذاب است، نامهربان نیز باشد.

اثر هاله معکوس، پدیده ای است که زمانی رخ می دهد که فردی بر اساس یک ویژگی خاص، شخص دیگری را به صورت منفی قضاوت کند. این ویژگی واحد، می تواند تمامی ویژگی های دیگر فرد را برای شخصی که این اثر را تجربه می کند، پوشش دهد و او را متقاعد کند که فرد مورد نظر از هر نظر نامطلوب است. اثر هاله معکوس در واقع یک تعامل اجتماعی نامطلوب است و می تواند به دلیل تأثیرات بالقوه اش، شکل گرفتن نظرات ناروشن درمورد فردی که قبلاً مورد قبول بوده، نتایج منفی را ایجاد کند.

نتیجه گیری

با توجه به آنچه که آموختیم، دفعه بعد که سعی می‌کنید فرد دیگری را ارزیابی یا قضاوت کنید، مثلا در مورد تصمیم‌گیری در باره اینکه به کدام کاندیدای سیاسی رای دهید یا کدام فیلم را در جمعه شب ببینید، در نظر بگیرید که چگونه برداشت کلی شما از او ممکن است بر ارزیابی شما از ویژگی‌های دیگر تأثیر بگذارد.

آیا تصور شما از یک کاندیدا که سخنران عمومی خوبی هم است باعث می شود احساس کنید که آنها نیز باهوش، مهربان و سخت کوش هستند؟ آیا فکر کردن به اینکه یک بازیگر خاص خوش تیپ است شما را نیز به این فکر می‌رساند که در بقیه ویژگی های مثبت هم سرآمد و شاخص است؟

البته، آگاهی از اثر هاله هنوز نمی تواند به راحتی از تأثیر آن بر ادراک و تصمیمات ما جلوگیری کند. اثر هاله  ای تنها یکی از بسیاری از سوگیری‌هایی است که به افراد اجازه می‌دهد تصمیمات فوری بگیرند، اما کماکان و در بسیاری از موارد تاثیر گذار، در قضاوت های اشتباه نقش دارد.

 

 

سید مسعود علوی پور

در خلق آثار هنری ذهن آگاه باشیم

آیا می شود در خلق آثار هنری ذهن آگاه باشیم و با هنر ذهن آگاهی را تمرین کنیم و با این روش مراقبه کنیم؟ پاسخ مثبت است. هم با خلق هنر می شود ذهن آگاهی را تمرین کرد و هم اینکه در رابطه ای متقابل، این کار باعث می شود آثاری خلاقانه تر به دنیا هدیه بدهیم.

«هنر راهی طبیعی برای تمرین ذهن آگاهی است. رنگ ها، بافت ها و صداهای خلقت ما را به لحظه می کشاند. برای مدیتیشن از طریق هنر به هیچ آموزش قبلی نیاز ندارید، فقط به تمایل به نقاشی مانند یک کودک، با آزادی و حس کنجکاوی نیاز دارید. – ایمی ماریکل، هنرمند، هنردرمانگر و موسس استودیوی هنری Mindful

مهم نیست که چقدر خود را ماهر یا غیر ماهر می دانید، با ذهن مبتدی به هنر خود نزدیک شوید: به جای نتیجه روی صفحه، بر روند خلق اثز تمرکز کنید.

مثلا اگر نقاش هستید، با کشیدن یا نقاشی چیزی که هر روز می بینید، مانند لیوان قهوه خود، شروع کنید، یا سعی کنید یک شکل تکراری مانند دایره یا مثلث را نقاشی کنید. در مورد کامل کردن آن نگران نباشید، فقط به این روند رسیدگی کنید.

وقتی با این تمرین راحت شدید، می‌توانید برای مدت طولانی‌تری کار کنید، اما مانند هر تمرین مراقبه ای، تمرین‌های کوتاه ابتدایی احساس راحتی بیشتری به مراقبه گر هدیه می کنند.

به تجربه طراحی یا نقاشی از طریق حواس خود توجه کنید. توجه کنید که قلم، مداد یا قلم مو در دست شما چه حسی دارد. سرد است یا گرم، صاف یا خشن، سنگین یا سبک؟ آیا به راحتی روی صفحه می لغزد یا برای جابجایی آن به فشار کمی نیاز دارد؟

همانطور که آثار هنری خود را مشاهده می کنید، از نزدیک به آن نگاه کنید. ماهیت خطوط یا قلم موها در صفحه شما چیست؟ صاف هستند یا ناهموار؟ روشن یا تاریک؟

به جای اینکه آن را خوب یا بد قضاوت کنید، با کنجکاوی و پذیرش به روند خلق هنر نزدیک شوید.

100 سوال برای ایجاد حس شکرگزاری و قدردانی

100 سوال برای ایجاد حس شکرگزاری و قدردانی

100 سوال برای ایجاد حس شکرگزاری و قدردانی: قدردانی و شکرگزاری احساسات مثبتی هستند که در زندگی ما به وجود می‌آیند و زمانی شکل می‌گیرند که به خوبی‌هایی که در زندگی موجود است، پذیرش داده شود و افراد دیگر یا قدرت‌های برتر(اگر به آنها اعتقاد دارید) به شما در رسیدن به آن خوبی کمک کرده‌اند.

همه ما در زندگی خوبی‌هایی داریم که به ما دست یافته‌اند. ممکن است به خاطر موفقیت‌ها و دستاوردهای شخصی باشد، یا به خاطر داشتن خانواده، دوستان و افرادی عزیز در زندگیمان که ما را در تمام مراحل زندگیمان همراهی می‌کنند. اگر به دور خود نگاه کنید، حتما متوجه خواهید شد که چقدر خوبی‌هایی در زندگی تان وجود دارد که ما ممکن است به آن‌ها بی‌توجهی کنیم و این ممکن است به دلیل عادت به زندگی با آن‌ها باشد.

وقتی به خوبی‌های زندگی تان توجه کنید و به آن‌ها پذیرش دهید، احساس شکرگزاری و قدردانی به شما دست می‌دهد. همچنین، باید به افرادی که به شما کمک کرده‌اند، قدردانی بورزید. این افراد ممکن است خانواده، دوستان، همکاران یا حتی غریبه‌ای باشند که در موقعیتی خاص به شما کمک کرده‌اند. از آن‌ها تشکر کنید و این باعث می‌شود که احساس رضایت و خوشحالی در آن‌ها به وجود آید.

در ادامه 100 سوال برای ایجاد حس شکرگزاری و قدردانی که به ما کمک می کند تا درباره آنچه سپاسگزاریم و از چه کسانی سپاسگزاریم فکر کنیم — این سؤالات می توانند نکات مفیدی برای ثبت سپاسگزاری های روزمره باشند.

 

خرده شکرگزاری ها 

خیلی چیزها در اطراف ما وجود دارند که ممکن است با بی توجهی از کنارشان گذر کنیم بدون اینکه اعتنایی به آنها داشته باشیم. اینها میتوانند به عنوان منبع بزرگی از احساس خوب و خوشایند شکرگزاری باشند. این سوالات را از خود بپرسید و در دفتر شکرگزاری خود برای آنها شکرگزار باشید.

1. چیزهای خوب این هفته چه چیزهایی بودند؟

2. چند چیز ساده و بالقوه پیش پا افتاده که به رفاه من کمک کرده چیست؟

3. چه چیزهای خوبی در زندگی ام وجود دارد که آنها را نادیده گرفته ام؟

4. چه چیزهایی در خانه من وجود دارد که به من احساس راحتی هدیه می کنند؟

5. در مورد صندلی یا میزی که در حال حاضر از آن استفاده می کنم چه چیزی را دوست دارم؟

6. در مورد آب و هوای این هفته چه چیزی را دوست دارم؟

7. چه چیزی را در مورد دفتر/کلاس درس خود دوست دارم؟

8. در محله ای که در آن زندگی می کنم چه چیزی را دوست دارم؟

9. مکان مورد علاقه من در شهری که در آن زندگی می کنم چیست؟

10. چه چیزی را در مورد سازمان، شغل، دانشگاه یا مدرسه خود دوست دارم؟

11. چه چیزی در این هفته به طور غیرمنتظره ای در خانه، محل کار، دانشگاه یا مدرسه خوب پیش رفت؟

12. در مورد شیوه حمل و نقلی که به طور منظم استفاده می کنم (مثلاً مترو/اتوبوس/دوچرخه/ماشین) چه چیزی را دوست دارم؟

13. چه چیزی در مورد دستگاه الکترونیکی خود (به عنوان مثال، تلفن همراه، لپتاپ، کامپیوتر) دوست دارم؟

14. چه امکانات و منابعی در محل کار/مدرسه خود دارم که دیگران ممکن است به آنها دسترسی نداشته باشند؟

15. غذای مورد علاقه من در این هفته چه بود و جقدر از آن لذت بردم؟

16. رستوران مورد علاقه من چیست و چه چیزی را در آن دوست دارم؟

17. سرگرمی مورد علاقه من چیست و در مورد آن چه کار می کنم؟

18. عادت خوبی که به تازگی ایجاد کرده ام چیست و چطور به زندگی ام کمک می کند؟

19. در مورد شهر یا کشوری که در آن زندگی می کنم چه چیزی را دوست دارم؟

20. این هفته در چه فعالیت خوشایندی شرکت کردم؟

21. چه چیزی اخیراً بهتر از حد انتظارم انجام شد؟

22. در این هفته از چه جهاتی شگفت زده شده ام؟

23. چه فرصت هایی برای استفاده از توانایی ها/استعدادهایم داشته ام؟

24. چه فرصت هایی برای دنبال کردن علایقم داشته ام؟

25. چه فرصت هایی برای خدمت به دیگران داشته ام؟

26. چه چیزی در زندگی شخص دیگری خوب پیش رفت که به خاطر آن سپاسگزار باشم؟

27. از چه فعالیتی آنقدر لذت می برم که اغلب زمان را از دست می دهیم و کاملاً در تجربه غرق می شوم؟

28. از چه جهاتی از لطف یک غریبه یا یک آشنا صرف لذت برده ام؟

 

شکرگزاری های خوشمزه

خوردن و نوشیدن، دیدن و شنیدن از مواهبی است که لذت بسیاری به همراه دارد. این منابع بزرگ شکرگزاری گاهی میتواند مورد غفلت قرار بگیرد. در ادامه سوالاتی الهام بخش برای رسیدن به بینش شکرگزارانه به شما پیشنهاد شده.

29. در مورد غذا/نوشیدنی که می‌خورم/می‌نوشم از چه چیزی بیشتر لذت می‌برم؟

30. از چه چیزی در مورد منظره بیرون از پنجره خانه/دفتر کارم قدردانی می کنم؟

31. از چه چیزی در محیط فیزیکی نزدیک خانه خود لذت می برم؟

32. در مورد موسیقی که گوش می دهم از چه چیزش لذت می برم؟

33. [به عکسی که اخیراً گرفته‌اید نگاه کنید] از چه چیزهای در مورد افراد موجود در عکس قدردانی می‌کنم؟

 

قدردانی از دیگران

ارتباطات و معاشرت ها از مهمترین عوامل لذت بخش در زندگی ما هستند ولی گاهی همین معاشرت ها آنقدر برایمان عادی می شود که برایشان شکرگزار نیستیم. در زیر سوالاتی برای بازنگری به این هدیه بزرگ زندگی طراحی شده که می تواند دیدگاه بهتری به شما در رابطه با قدردانی از دیگران اعطا کند.

34. کدام یک از معلمان/مربیان من نقش مثبتی در زندگی من داشتند؟

35. چه کسانی لبخند بر لبانم می نشانند؟

36. چه کسانی مرا می خندانند؟

37. از معاشرت با چه کسانی لذت می برم؟

38. چه کسانی از من قدردانی می کنند؟

39. چه کسی به من این حس را هدیه می کند که واقعاً مهم هستم؟

40. اعضای خانواده ام از چه راه هایی زندگی مرا آسان تر می کنند؟

41. اعضای خانواده ام از چه جهاتی از من انسان بهتری ساخته اند؟

42. والدین من از چه نظر الگوهای مثبتی بودند؟

43. چه چیزی را در مورد شریک عاطفی یا همسرم دوست دارم؟

44. چگونه شریک عاطفی یا همسرم زندگی من را آسان تر می کند؟

45. امروز شریک عاطفی یا همسرم چه کاری برای من انجام داد که مفید بود؟

46. بستگان مورد علاقه من چه کسانی هستند و چرا؟

47. چه کسانی برکت زندگی من بوده اند؟

48. چه کسانی منبع قدرت در زندگی من بوده اند؟

49. چه کسانی منبع حمایت یا تشویق عاطفی در زندگی من بوده اند؟

50. چه کسانی منبع کمک عملی در زندگی من بوده اند؟

51. چه کسانی و چرا به من الهام می دهند؟

52. کدام یک از همکاران را دوست دارم و چرا؟

53. کدام یک از همکاران از کار من قدردانی می کنند؟

54. همکارانم از چه راه هایی زندگی مرا آسان می کنند؟

55. این هفته در محل کارم با چه کسانی تعامل خوشایندتری داشتم؟

56. چه کسانی این هفته ابتکار عمل با من را بر عهده گرفتند یا در محل کار به من کمک کردند؟

57. چه کسانی از من دفاع کرند یا از طرف من صحبت کردند؟

58. چه کسانی اخیراً به من کمک کرده اند؟

59. چه چیزی را در مورد هر یک از دوستانم بیشتر دوست دارم؟

60. این هفته با چه کسی گفتگوی لذت بخش تری داشتم؟

61. چه کسانی به من گفتند که من تغییر مثبتی در زندگی آنها ایجاد کرده ام؟

 

قدردانی رستگارانه

برای درک بهتر و غنی تر این نوع قدردانی، به یک تجربه استرس زا یا دشوار در زندگی خود فکر کنید.

62. الان از چه نظر زندگی من بهتر است؟ در نتیجه این تجربه استرس زا، قدردانی از چه چیزهایی را آموختم؟

63. بر چه چالش هایی غلبه کردم؟

64. چگونه به عنوان یک فرد رشد کرده‌ام یا در نتیجه این تجربه استرس‌زا چه ویژگی‌های شخصیتی خوبی را به دست آورده‌ام؟

65. در نتیجه این تجربه استرس زا چه بینش مثبتی در مورد زندگی به دست آوردم؟

66. به دلیل این تجربه استرس زا از چه جهاتی زندگی من معنادارتر شده است؟

67. این تجربه استرس زا از چه راه هایی فرصت های جدیدی را برای من فراهم کرد (یعنی وقتی درها بسته شد، در جدیدی باز شد).

68. چه کسی یا چه کسانی در طول این تجربه استرس زا از من حمایت کردند؟

69. به خاطر این تجربه استرس زا به چه کسی یا کسانی نزدیکتر شدم؟

70. از چه طریقی شفای فیزیکی، عاطفی و/یا معنوی را تجربه کرده ام؟

 

قدردانی کلان

برای قدردانی کلان لازم است کلیت زندگی را در نظر بگیرید. از ابتدا تا انتهای زندگی جریان های زیادی وجود دارد که میتوان به خاطرش سپاسگزار بود.

71. [درباره رویدادهای مهم زندگی خود فکر کنید] در این رویدادها برای چه چیزی بیشتر سپاسگزارم؟

72. [به یک نقطه عطف در زندگی خود فکر کنید] در این رویداد برای چه چیزی بیشتر سپاسگزارم؟

73. چه کسی یا چه چیزی زندگی من را به سمت بهتر شدن تغییر داد؟

74. کدام جنبه از گذشته، من را برای مقابله با چالش های فعلی یا آینده به خوبی آماده کرده است؟

75. در زندگی من چه اتفاق بدی می توانست بیفتد اما نیفتاد؟

76. کدام رویداد کودکی در زندگی من به زندگی فعلی من کمک کرد؟

77. کدام رویداد در دوران نوجوانی من به زندگی فعلی من کمک کرد؟

78. کدام دوستان دوران کودکی نقش مثبتی در زندگی من داشتند؟

79. چه کسی بیشترین تأثیر مثبت را در زندگی من داشته است؟

80. زندگی من از چه جهت هدیه است؟ از چه طریقی از زندگی، دیگران یا قدرتی بالاتر، فیض (منفعتی که به یکباره و ناخواسته به من هدیه شده باشد) را تجربه کرده ام؟

81. یکی دو چیز/فرد برتر در زندگی من که برای آنها سپاسگزارم چیست/کیست؟

82. چه فرصت هایی به من داده شده که افراد زیادی از آن بی بهره هستند؟

83. چه جنبه هایی از زندگی من به من می گوید که زندگی من خوب است؟

84. من به عنوان یک شخص در چه راه هایی رشد کرده ام؟

85. چه بخش هایی از زندگی من بهبود یافته است؟

86. مهم ترین بینشی که در مورد زندگی ام به دست آورده ام چه بوده است؟

87. چه چیزی در زندگی به من معنا می دهد؟

88. چه چیزی من را به آینده امیدوار می کند؟

89. نقاط قوت من در کجاست؟

90. مهارت های من در چه اموری است؟

91. چه کاری می توانم به راحتی انجام دهم و اکنون متوجه می شوم که دیگران با آن به سختی دست و پنجه نرم می کنند؟

92. چه فرصت هایی برای کمک به مردم، سازمان و/یا جامعه به من داده شده است؟

93. چه چیزی به من می گوید که برای دیگران، سازمانم و/یا جامعه ام مهم هستم؟

94. برای چه جنبه هایی از زندگی معنوی خود سپاسگزارم؟

95. قدردان کدام واقعه تاریخی هستم؟

 

شکرگزاری برای فرهنگی که در آن بزرگ شده ام

در اینجا، “فرهنگ” و “گروه فرهنگی” به طور گسترده به عنوان هر گروهی که به آن تعلق دارید که دارای ارزش ها، باورها، اعمال و سنت های مشترک است، تعریف می شود.

96. به کدام جنبه از فرهنگ خود افتخار می کنم؟

97. چه جنبه هایی از فرهنگ من باعث شده است که فرد بهتر یا قوی تری باشم؟

98. فرهنگ من از چه جهاتی منبع قدرت برای من بوده است؟

99. فرهنگ من در چه راه هایی به جامعه کمک کرده است؟

100. در فرهنگ خود چه کسی را تحسین می کنم یا یک الگو است؟ (این ممکن است شخصی باشد که شما شخصاً می شناسید یا یک شخصیت تاریخی باشد.)

مسلما سوالاتی که میتواند به شما در نوشتن و نگاشتن شکرگزاری های روزمره کمک کند محدود به این 100 سوال الهام بخش نیست ولی این سوالات میتواند الگوی خوبی برای گسترش بینش و آگاهی شما باشد.

سید مسعود علوی پور

سوگیری پس بینی: چرا انتخاب های وحشتناکی برای زندگی انجام می دهید؟

سوگیری پس بینی چیست؟

سوگیری پس‌بینی از آن دسته خطاهای شناختی است که زمانی اتفاق می‌افتد که مردم احساس می‌کنند «از قبل آن را می‌دانستند» – یعنی زمانی که معتقدند یک رویداد پس از شناخته شدن قابل پیش‌بینی‌تر از قبل از شناخته شدن است این سوگیری اتفاق می افتد.

به عبارت دیگر، هنگامی که به یک رویداد پس از وقوع آن نگاه می کنیم، دانستن آن نتیجه بر درک ما از رویدادهای منتهی به آن تأثیر می گذارد.

ما سوگیری پس‌بینی را تجربه می‌کنیم زیرا مغز ما دائماً در تلاش است تا جهان را درک کند. برای انجام این کار، ما دائماً علل و معلول‌ها را به هم متصل می‌کنیم، زنجیره‌هایی از رویدادها را به هم وصل می‌کنیم. درک علت و معلول یک مهارت ضروری برای بقا است، اما وقتی تسلیم سوگیری های گذشته می شویم، آن توضیحات را بیش از حد ساده می کنیم. ما رویدادهای غیرقابل پیش بینی را آشکار می بینیم. ما در نهایت به این فکر می کنیم: «من همیشه این را می دانستم».

همانطور که رادیولوژیست‌ها زمانی که می‌دانستند مشکلی در عکس‌برداری با اشعه ایکس بیمار وجود دارد، بیشتر احتمال دارد که بدخیمی را تشخیص دهند، ما اجازه می‌دهیم که دانش ما از زمان حال بر تفسیر ما از گذشته هر روز زندگی‌مان تأثیر بگذارد.

نمونه هایی از سوگیری پس بینی (Hindsight Bias)

در سال 2000، یک مرد 69 ساله شروع به تجربه سرفه مداوم، ناراحتی قفسه سینه و کاهش وزن کرد. پزشک معالج او رادیوگرافی قفسه سینه او را برای شناسایی ریشه مشکل توصیه کرد که نشان دهنده یک تومور بزرگ بود. بیوپسی بدترین موارد را تایید کرد: تیمومای بدخیم، سرطانی که بین ریه‌ها پنهان شده و بدن بیمار را از داخل به بیرون مصرف می‌کند . اگرچه تومور سال‌ها در حال رشد بود، اگر درمان نشود، این مرد در عرض 16 ماه بر اثر این بیماری می‌میرد.

مرد شوکه شده تلاش کرد تا بفهمد چطور ممکن است این اتفاق بیفتد. سه سال و نیم قبل، او همان رادیوگرافی قفسه سینه را به عنوان بخشی از یک معاینه معمول انجام داده بود. رادیولوژیست که معاینه اصلی را انجام داد هیچ چیز غیرعادی پیدا نکرد. اکنون به دلیل نتایج بد آزمایش، زمان کمی برای درمان وجود داشت.

بیمار تصمیم گرفت از دکتری که تومور را از دست داده شکایت کند.

در این کارآزمایی، وکیل بیمار عکس‌های اولیه را به رادیولوژیست‌های دیگر نشان داد که برای شناسایی تومور مشکلی نداشتند. آنجا بود. پزشکان تایید کردند؛ همه آنها می توانستند آن را ببینند. پزشکان توافق کردند که بیمار یک مورد واضح از قصور پزشکی را متحمل شده است.

وکیل رادیولوژیست با دفاع از موکل خود مدعی شد که رادیولوژیست های دیگر فقط سرطان را تشخیص داده اند زیرا از قبل می دانستند باید به دنبال چه چیزی بگردند. به هر حال، چرا در غیر این صورت یک وکیل از پزشکان بخواهد که یک عکس رادیوگرافی مجدد انجام دهند؟

وکیل او ادعا کرد که رادیولوژیست بی گناه است، زیرا بدون اینکه بداند چیزی برای یافتن در اسکن ها وجود دارد، تشخیص معقولی داده است. فقط در گذشته بود که سرطان به راحتی قابل تشخیص بود. به نظرات رادیولوژیست های دیگر نمی توان اعتماد کرد زیرا آنها تسلیم “سوگیری پس ینی” شده بودند.

هیئت منصفه باید تصمیم می گرفت که آیا رادیولوژیست را بر اساس میزانی که آنها به نفع آینده نگری نسبت می دهند محکوم کنند یا خیر. آیا سرطان به همان اندازه آشکار و رادیولوژیست به همان اندازه که اکنون به نظر می رسید بی کفایت بود؟ یا دانستن نتیجه باعث می شود که رادیولوژیست به خاطر تماس اشتباه سرزنش نشود؟

سوگیری پس بینی بر درک ما از انواع رویدادهای زندگی تأثیر می گذارد:
  • یک سرمایه گذار ممکن است فکر کند: «البته بازار سهام امسال سقوط کرد. می‌دانستم که می‌شود!» علیرغم اینکه وقتی فرصتی وجود داشت فروخته نشده بود.
  • یک دختر تولد ناامید ممکن است به مهمانان مهمانی خود بگوید: «فقط می‌دانستم در روز تولدم باران خواهد بارید»، حتی اگر هیچ راهی وجود نداشته باشد که بتواند آب و هوا را پیش‌بینی کند.
  • یک طرفدار تیم ورزشی ممکن است با اطمینان ادعا کند، “من همیشه می دانستم که تیم من امسال قهرمان خواهد شد”، در حالی که او حتی نمی دانست چه که زمانی فصل شروع شد.

وجه اشتراک این سه مثال، گرایش به قطعیت دیدن گذشته است، اما تنها پس از واقعیت.

با این حال، سوگیری پس بینی فقط مربوط به گذشته نیست. با دستکاری در نحوه تصمیم گیری برای آینده، بیشترین آسیب را به ما وارد می کند.

چگونه سوگیری پس بینی شما را فریب می‌دهد تا انتخاب‌های وحشتناکی برای زندگی داشته باشید

هنگامی که ما تفکر خود را که قبل از یک نتیجه است، اشتباه تفسیر می کنیم، می تواند قضاوت های ما را برای پیش بینی های آینده دچار سوگیری کند.

نیل روز، استاد بازاریابی در دانشکده مدیریت کلوگ در دانشگاه نورث وسترن می گوید: “نکته مهمی که باید در مورد سوگیری پس‌بینی بدانید این است که نه تنها نحوه دیدن شما از جهان را تغییر می‌دهد، بلکه چگونه خود را در آن می‌بینید. شما شروع به فکر کردن می کنید: “هی، من خوبم. من واقعاً در فهمیدن اینکه قرار است چه اتفاقی بیفتد خوب هستم.’ شما شروع می کنید به نتایجی که اجتناب ناپذیر بودند.

به عنوان مثال، زمانی که سرمایه گذاران با خارج نشدن از بازار سهام قبل از سقوط سوختند، ممکن است از بازگشت به بازارها اجتناب کنند، حتی زمانی که منطقاً بدانند این کار درستی است. با تحریف گذشته به روایتی که می‌دانست بازار در تمام مدت سقوط می‌کند، حتی اگر این کار را نکرد، ممکن است سرمایه‌گذار به شهود نادرست او گوش دهد و دوباره بسوزد.

گر احساس می‌کنید که همیشه آن را می‌دانستید، به این معنی است که برای بررسی اینکه چرا چیزی واقعاً اتفاق افتاده است، دست نخواهید کشید . اغلب سخت است که تصمیم گیرندگان با تجربه را متقاعد کنیم که ممکن است طعمه سوگیری های گذشته شوند. یکی از راه‌هایی که این تفسیر نادرست اتفاق می‌افتد، این است که فرض کنیم دلایل رویدادهای گذشته بسیار ساده‌تر از آنچه بوده‌اند، بوده‌اند. کاتلین وهس، دانشمند علوم اجتماعی در دانشکده مدیریت کارلسون دانشگاه مینه‌سوتا، دریافت که پیامدهای این سوگیری شامل «توجه نزدیک‌بینانه به یک درک علی واحد از گذشته (به نادیده گرفتن سایر توضیحات معقول) است .”

این همچنین می تواند منجر به نسبت دادن نادرست سرزنش یا اعتبار برای یک نتیجه شود. توضیحات بیش از حد ساده‌گرایانه گذشته، تشخیص درست یا نادرست پیامدها را برای افراد آسان‌تر می‌کند.

تخصیص نادرست اعتبار نیز می تواند باعث تحریف تفکر شود. به گفته Vohs، توضیحات ساده‌ای که در گذشته به‌وسیله سوگیری پس‌نگر ارائه می‌شود، اعتماد بیش از حد به قطعیت قضاوت‌های فرد ایجاد می‌کند. این باعث می شود مردم فکر کنند که می توانند به گذشته نگاه کنند و چیزی را تفسیر کنند. درو بوید، مدیر اجرایی برنامه کارشناسی ارشد بازاریابی دانشگاه سینسیناتی، به بی‌بی‌سی توضیح داد ، این باعث می‌شود آنها فکر کنند که توانایی جدیدی برای پیش‌بینی دارند.

وقتی چنین توضیحات نادرستی از گذشته و پیش‌بینی‌های خودمان می‌سازیم، نمی‌توانیم یاد بگیریم و با تصمیم‌های آینده سازگار شویم. وقتی آنچه را که واقعاً اتفاق افتاده به دل نمی‌گیریم، از اشتباهات خود درس نمی‌گیریم و تمایل به تکرار آنها داریم.

چگونه سوگیری پس بینی بر برخی زمینه ها تأثیر می گذارد؟

اثرات سوگیری پس‌بینی به‌ویژه در نقاط خاصی قابل توجه است.

  • کسب و کار
  • قانون
  • دارو
  • سیاست
  • تاریخ

کسب و کار

ریچارد تالر، اقتصاددان آمریکایی برنده جایزه نوبل، معتقد است که مدیران کسب و کار ممکن است بیش از افراد در زمینه های دیگر مستعد سوگیری پس بینی باشند. در یک مطالعه، محققان 705 کارآفرین از استارت آپ های شکست خورده را مورد بررسی قرار دادند. قبل از شکست، 77.3 درصد از کارآفرینان معتقد بودند که استارتاپ آنها به یک تجارت موفق با جریان نقدی مثبت تبدیل خواهد شد. اما پس از شکست استارت‌آپ، تنها 58 درصد گفتند که در ابتدا معتقد بودند استارت‌آپ‌شان موفقیت‌آمیز خواهد بود .

چنین قطع ارتباطی، قضاوت و توانایی رهبران کسب و کار برای درس گرفتن از گذشته را مختل می کند. این باعث می شود مردم فکر کنند که می توانند به گذشته نگاه کنند و چیزی را تفسیر کنند. بوید معتقد است : این باعث می شود آنها فکر کنند که توانایی جدیدی برای پیش بینی دارند . زمانی که فکر می‌کنید چیزی که قبلاً اتفاق افتاده است، در تجارت زیاد اتفاق می‌افتد. به نظر می رسد منطقی است. اما بعد دوباره تکرار نمی شود و شما تعجب می کنید که چه اتفاقی افتاده است.

“تجار در مورد یک استراتژی تصمیم می گیرند زیرا قبلا برای آنها کار می کرد. اما شرایط در محیط بعدی متفاوت خواهد بود: وضعیت بازار متفاوت است، افراد مختلف، و این اشتباه است که فوراً فرض کنیم آنچه قبلاً کار می کرد دوباره کار می کند. این تمایل باعث می‌شود که رهبران کسب‌وکار، سرمایه‌گذاری‌های مخاطره‌آمیز و با تفکر ضعیف را بیشتر کنند.

قانون

همانطور که در دعوای رادیولوژیست که قبلا توضیح داده شد دیدید، اختلافات و مذاکرات حقوقی نیز می تواند به طور منحصر به فردی تحت تأثیر سوگیری های گذشته باشد. قضات و هیئت منصفه، با دانستن نتیجه یک موقعیت در ابتدای محاکمه، به طور منحصر به فردی در معرض ساده سازی بیش از حد سوگیری های گذشته در هنگام ارزیابی مقصر بودن جنایات هستند. جدا کردن حقایق پرونده از تاری دید ناشی از اطلاع از نتیجه بسیار دشوار است

دارو

متخصصان پزشکی نیز مستعد سوگیری پس‌بینی هستند. در یک آزمایش کلاسیک، به گروهی از پزشکان تاریخچه پزشکی بیمار با فهرستی از چهار تشخیص احتمالی داده شد و از آنها خواسته شد تا احتمال درستی هر کدام را تخمین بزنند 6 . به برخی از پزشکان – گروه “آخرین بینی” – گفته شد که یکی از چهار تشخیص درست قبل از تخمین زدن آنها بود. گروه آینده نگر تخمین‌های احتمالی بسیار بیشتری را به تشخیص‌هایی که به آنها گفته شد «درست» نسبت به بقیه آزمودنی‌ها اختصاص دادند. سوگیری بینشی به طور قابل توجهی درک آنها از علائم و علت آنها را تغییر داد.

سیاست

قضاوت سیاسی نیز با نگاه به گذشته مبهم است. وینستون چرچیل جمله معروفی دارد که “سیاست توانایی پیش‌بینی آنچه قرار است فردا، هفته آینده، ماه آینده و سال آینده اتفاق بیفتد است و داشتن این توانایی که بعداً توضیح دهید که چرا این اتفاق ها نیفتاد.” این در کارشناس سیاسی واضح است، که در آن مفسران بدون توجه به پیش‌بینی‌های قبلی خود، همیشه توضیحات دقیقی برای نتایج انتخابات یا تصمیمات قانونی دارند.

در آزمایشی که توسط روانشناسان دانشگاه لویولا در شیکاگو انجام شد، از دانشجویان خواسته شد تا احتمال محکوم شدن یا تبرئه شدن رئیس جمهور وقت بیل کلینتون در محاکمه استیضاح خود را پیش بینی کنند . آنها 22 روز و 3 روز قبل از صدور رای تخمین زدند و سپس از آنها خواسته شد که این برآوردها را 4 روز و 11 روز پس از آن به یاد بیاورند. 11 روز پس از رای تبرئه سنا، دانشجویان برآوردهای اولیه خود را حدود 10 درصد افزایش دادند، در حالی که برآوردهای آنها از آنچه یکی از دوستان حدس می زد چنین تورمی را نشان نمی داد.

کمپین های سیاسی از حساسیت رأی دهندگان به سوگیری های گذشته آگاه هستند و از آن برای به دست آوردن رأی سوء استفاده می کنند. با بهره مندی از آینده نگری، برای رای دهندگان آسان است که روایتی را ارائه دهند که نتایج خدمات یک سیاستمدار را توضیح دهد، و کمپین ها خوشحال هستند که به ایجاد آن کمک می کنند. برای مثال، اگر یک رای دهنده نوسان در انتخابات قبلی تصمیم دشواری گرفت، یک رقیب می تواند از این تعصب برای ایجاد پشیمانی «رای دهندگان» برای رئیس فعلی استفاده کند. مارک مک‌کینون، مشاور سابق رئیس‌جمهور جورج دبلیو بوش، به نیویورک تایمز گفت : «به‌عنوان رقیب، باید برخی از این رأی‌دهندگان را به خود جلب کنید». “شما باید آنها را برای پشیمانی “رای دهندگان” خود نشان دهید.”

اندیشیدن ممکن است توجیه محفوظات اولیه آنها در مورد مدیران ستاد را آسان کند و آنها را برای رای دادن به رقیب بیشتر رغبت کند. البته، این می تواند در جهت معکوس نیز عمل کند: رأی دهندگان به همان اندازه احتمال دارد که تصمیم اصلی خود را توجیه کنند، و شاید به همین دلیل است که مدیران فعلی اغلب برنده می شوند.

تاریخ

در نهایت، اجتناب از سوگیری پس‌بینی در مطالعه خود تاریخ نیز دشوار است. به گفته پروفسور نیک چتر از مدرسه بازرگانی وارویک در مصاحبه با شبکه خبری History، «با نگاهی به گذشته، اغلب فکر می‌کنیم که می‌توانیم درک کنیم که واقعاً اوضاع چگونه بوده است – مانند آنچه باعث بحران مالی سال 2008، فروپاشی کمونیسم یا جنگ جهانی اول – چون می دانیم اوضاع چگونه رقم خورد. اما اکنون می دانیم که در مورد سوگیری پس بینی باید به این “احساس درک” مشکوک باشیم. ایده ای که ما می توانیم به تاریخ نگاه کنیم و آن را درک کنیم، باید با شک و تردید نگریست.»

این به توانایی ما برای درس گرفتن از تاریخ لطمه می زند. در سال 1962، روبرتا وولشتتر، مورخ، در کتاب خود نوشت که با اشاره به حمله به پرل هاربر، «مرتب کردن سیگنال‌های مربوطه از سیگنال‌های نامربوط بعد از رویداد بسیار آسان‌تر است. البته پس از رویداد، یک سیگنال همیشه شفاف است.”

هیچ‌کس نمی‌خواهد تصور کند که اگر یک مرد سفیدپوست در جنوب آمریکا در دوران قبل از جنگ داخلی بودند، ممکن بود برده‌هایی داشته باشند. اگر در دهه 1930 در آلمان زندگی می کردیم، غیرقابل درک است که خود را نازی بدانیم. با این حال، اعمال غیر وجدانی توسط شهروندان عادی روزمره، درست مانند ما، انجام می شد.

ما نمی‌خواهیم خودمان را قادر به انجام اعمال زشت بدانیم، بنابراین برای محافظت از خود در برابر حقیقت از تعصبات گذشته استفاده می‌کنیم. ما ترجیح می‌دهیم باور کنیم که افراد بد کارهای بد انجام می‌دهند یا تقصیر را به مغز متفکر شومی مانند آدولف هیتلر می‌اندازند، اما این منطق درس‌های واقعی تاریخ را از دست می‌دهد. با امتناع از درک شرایطی که افراد خوب (مثل ما) را وادار به انجام کارهای وحشتناک کرده است، خطر درس نگرفتن و در نتیجه تکرار بالقوه اشتباهات گذشته را داریم.

تاریخچه سوگیری پس بینی

اگرچه اصطلاح سوگیری پس بینی (Hindsight Bias)، مدرن است، اما نمونه‌هایی از این نوع سوگیری برای قرن‌ها مستند شده است.

لئو تولستوی در رمان جنگ و صلح خود در سال 1867 سوگیری پسینی را به عنوان “قانون نگرش به گذشته، که باعث می شود تمام گذشته آماده ای برای رویدادهایی باشد که بعدا رخ می دهند” توصیف کرد.

سوگیری پسینی به طور رسمی در دهه 1970 نامگذاری، مستند و مورد مطالعه قرار گرفت. در سال 1975، باروخ فیشهوف، دانشجوی دکترای روانشناس برنده جایزه نوبل، دانیل کانمن ، اولین مطالعه تجربی را در مورد این مفهوم انجام داد. فیشهوف می خواست آنچه را که او فرضیه «جبر خزنده» می نامد آزمایش کند، که در آن مردم تمایل دارند نتایج را به عنوان نتایجی نسبتاً اجتناب ناپذیر درک کنند.

در این مطالعه، به شرکت کنندگان توضیحات مختصری از رویدادهای تاریخی واقعی با چهار پیامد بالقوه برای هر کدام داده شد و از آنها خواسته شد تا احتمال واقعی بودن هر پیامد را پیش بینی کنند. با این حال، به برخی از شرکت‌کنندگان گفته شد که یکی از گزینه‌ها نتیجه واقعی از قبل است (اگرچه پاسخ داده شده همیشه پاسخ صحیح نبود). سپس از آنها خواسته شد به گونه ای پاسخ دهند که گویی پاسخ داده نشده است.

نتایج، فرضیه فیشوف را تایید کرد. هنگامی که از قبل نتیجه “واقعی” داده می شد، شرکت کنندگان به طور قابل توجهی احتمال بیشتری داشتند که آن را اجتناب ناپذیر ببینند. علاوه بر این، هنگامی که از آنها خواسته شد دلیل پشت انتخاب های خود را توضیح دهند، آنها بر نقاط داده ای که از نتیجه انتخابی حمایت می کنند به عنوان مرتبط ترین تأکید کردند. آنها که از قبل پاسخ داده شده بودند، هم به انتخاب خود اطمینان بیشتری داشتند و هم از اطلاعات تأیید کننده آن آگاهی بیشتری داشتند.

فیشوف به این نتیجه رسید که جبرگرایی خزنده نه تنها برداشت آنها را از آنچه که بدون آگاهی از نتیجه می دانستند، مغرضانه می کند، بلکه برداشت آنها از آنچه خود و دیگران واقعاً در آینده نگری می دانستند، مغرضانه می کند.

در دهه‌های پس از مطالعه اولیه فیشوف، محققان آزمایش‌های بیشتری را انجام داده‌اند که سوگیری پس‌بینی را به روش‌های مختلف مستند می‌کنند. سوگیری در طیف وسیعی از انواع وظایف، مانند قضاوت های اطمینان در نتیجه رویدادها، انتخاب بین گزینه ها، و تخمین مقادیر یافت شده است . همچنین در گستره وسیعی از حوزه های دانش، از جمله رویدادهای سیاسی 9 ، تشخیص پزشکی 10 ، نتایج آزمایش های علمی 11 ، تصمیمات اقتصادی 12 حافظه زندگی نامه ای 13 ، و دانش عمومی 14 ، مستند شده است .

در یک متاآنالیز در سال 1991 از مطالعات سوگیری پس‌بینی که توسط Jay JJ Christensen-Szalanski و Cynthia Fobian Willham انجام شد، آنها دریافتند که اثرات سوگیری پس‌بینی از نظر آماری در سراسر یافته‌ها قوی است، و نتیجه گرفتند که این سوگیری قوی است و حذف آن دشوار است .

چرا ما سوگیری پس بینی داریم؟

عواقب سوگیری پس بینی روشن است. چیزی که کمتر واضح است این است که چرا ما در وهله اول اینقدر مستعد آن هستیم. چرا باید به طور طبیعی تاریخ را بازنویسی کنیم در حالی که می تواند چنین تأثیرات منفی بر یادگیری و تصمیم گیری ما داشته باشد؟

مانند بسیاری از سوگیری های شناختی، نتیجه فرآیندهای ذهنی است که در بسیاری از موقعیت ها به خوبی کار می کند، اما در موقعیت های دیگر نتیجه معکوس می دهد. برای درک دلیل، ابتدا باید با آن دسته از فرآیندهایی آشنا شویم که با هم ترکیب می شوند و سوگیری پس بینی ایجاد می کنند.

به عنوان مثال، ما به طور طبیعی به اطلاعاتی تکیه می کنیم که به راحتی قابل یادآوری است، نه مرتبط ترین یا دقیق ترین. به عنوان مثال، ترس ما از پرواز اغلب پس از شنیدن یک سقوط در اخبار افزایش می یابد، حتی اگر خطر آماری تغییری نداشته باشد. واضح بودن و تازگی حافظه سنگین تر از داده های عینی است. هنگامی که نتیجه ای را می دانیم، خاطراتی را که با نتیجه مطابقت دارند راحت تر از آنهایی که با آن در تضاد هستند، بازیابی می کنیم.

ما همچنین اغلب به توانایی های خود بیش از حد اعتماد داریم. به عنوان مثال، 93% از آمریکایی ها خود را بهتر از رانندگان متوسط ​​ارزیابی می کنند. اعتماد به نفس بیش از حد ما را به ایجاد تصویری زیباتر از آنچه که شایسته آن هستیم، سوق می دهد. بنابراین، طبیعی است که به تفاسیر خود از رویدادها به‌عنوان پیش‌بینی‌کننده‌های آشکار یک نتیجه با بهره‌مندی از آینده نگری، نگاهی به گذشته داشته باشیم.

اثر لنگر یکی دیگر از مولفه های سوگیری پس بینی است. لنگر به تمایل ذهنی ما برای چسباندن به هر اطلاعات موجود به عنوان نقطه مرجع برای تفسیر و عمل، صرف نظر از ارتباط آن اشاره دارد. هنگامی که نتیجه ای را می دانیم، هنگام در نظر گرفتن رویدادهای قبلی، به طور طبیعی به آن لنگر می اندازیم. در بیشتر موارد، ما نمی توانیم کمکی به آن کنیم. در یک مطالعه، محققان از شرکت کنندگان خواستند که دو رقم آخر شماره تامین اجتماعی خود را یادداشت کنند، سپس بیان کنند که آیا مبلغ معادل آن عدد را به دلار برای انواع کالاهای مصرفی پرداخت می کنند یا خیر. شرکت‌کنندگانی که تعداد آنها بیشتر بود، مایل بودند قیمت‌های بالاتری برای اقلام بپردازند. برای بالاترین اعداد، قیمت ها با ضریب سه بالاتر بود. آنها به اعداد دلخواه متصل بودند، علیرغم اینکه هیچ ارتباط واقعی با ارزش محصولات نداشتند.

این سوگیری ها با هم برای سوگیری آینده نگری کار می کنند. لنگر نتیجه احتمالاً منجر به سهولت یادآوری نقاط داده همزمان از طریق اکتشافی  در دسترس شود . سپس، اعتماد به نفس بیش از حد، داستان این است که چگونه از ابتدا همه چیز را می دانستیم.

فراتر از این تعصبات، نحوه مشاهده جهان به گرایش ما کمک می کند.

چرا که مغز ما برای یافتن الگوها تکامل یافته است، حتی زمانی که هیچ الگویی وجود نداشته باشد. به عنوان مثال، توانایی پر کردن فضاهای خالی بین قطعات مختلف اطلاعات، تشخیص و دوری از شکارچیان را برای انسان آسان‌تر می‌کند و یک مزیت تکاملی بزرگ ایجاد می‌کند.

مارک ماتسون، عصب شناس جانز هاپکینز، در مقاله ای در سایت روانشناسی امروز نوشت: «پردازش الگوی برتر جوهره مغز تکامل یافته انسان است . این بنای اساسی اگر نگوییم همه، بیشتر ویژگی‌های منحصربه‌فرد مغز انسان از جمله هوش، زبان، تخیل، اختراع و اعتقاد به موجودات خیالی مانند ارواح و خدایان را تشکیل داده است.».

موفقیت در تشخیص الگو همچنین می تواند به جبران بیش از حد منجر شود. همان فرآیندهای ذهنی که به بقای بدوی کمک می کند به پرورش تئوری های توطئه کمک می کند. وقتی رویدادی را مشاهده می‌کنیم، به احتمال زیاد تصور می‌کنیم که نتیجه یک سری رویدادهای عمدی است تا تصادفی. به این خطای انتساب بنیادی ، یا تمایل ما به ترجیح دادن تبیین های موضعی به توضیحات موقعیتی گفته می شود. به طور مشابه، همسویی وقایع گذشته با یک نتیجه شناخته شده، روایتی منظم و قابل درک را ایجاد می کند .

جدای از شناخت الگوها، ذهن نیز با فرآیند تفکر تطبیقی ​​طراحی شده است که با دریافت اطلاعات جدید، ادراک را تغییر می دهد. همانطور که ما اطلاعات جدید دریافت می کنیم، ذهن ما به طور طبیعی درک خود را از دنیای اطرافمان دوباره تنظیم می کند.

برخی از محققان استدلال می‌کنند که سوگیری پس‌بینی صرفاً یکی از ویژگی‌های آن فرآیند تطبیقی ​​است (به مجموعه توهمات شناختی مراجعه کنید ). آنها معتقدند که انسان ها به طور طبیعی متفکرانی تکراری هستند که با دریافت اطلاعات جدید، پیشینیان ما را به روز می کنند، بنابراین بدیهی است که ما ادراک خود را از گذشته با اطلاعات جدید نتایج به روز می کنیم. اثر “در تمام مدت آن را می دانستم” به سادگی محصول فرعی آن چارچوب است. از آنجایی که ما کنس های شناختی با ظرفیت ذهنی محدود هستیم، بهتر است تفسیر خود را از رویدادهای گذشته به‌روزرسانی کنیم، مانند هر چیز دیگری.

نحوه غلبه بر سوگیری پس بینی

شاید موثرترین تاکتیک برای غلبه بر تعصب پس‌بینی، مستندسازی ورودی‌های تصمیم‌ها و پیش‌بینی‌ها در حین وقوع آنها باشد، و یک سابقه واضح باقی بماند که در حافظه جانبدارانه نیست.

“مطمئن ترین محافظت در برابر تعصبات گذشته این است که خودمان را برای انجام پیش بینی های صریح انضباط کنیم و نشان دهیم که در واقع چه می دانستیم. جان اسکات آرمسترانگ، پروفسور بازاریابی در دانشگاه وارتون، می‌گوید: این سابقه همچنین می‌تواند از ما در برابر افرادی محافظت کند که معمولاً ما را حدس می‌زنند و ادعاهای اغراق‌آمیز درباره آنچه باید می‌دانستیم (و شاید باید به آن‌ها می‌گفتیم) ایجاد می‌کنند. مدرسه و سردبیر اصول پیش بینی .

بر اساس مصاحبه با مک کینزی ، ریچارد تالر نیز از این روش حمایت می کند . “یک پیشنهادی که من به دانش آموزانم می کنم …” مطالب را بنویسید.” من یک همکار دارم که می گوید، “اگر آن را یادداشت نکنی، هرگز اتفاق نیفتاده است… هر شرکتی که بتواند تمایز بین تصمیمات بد و نتایج بد را بیاموزد، پا به پای می گذارد.”

هنگام مستندسازی ورودی‌هایی که در تصمیم‌گیری انجام می‌شوند، حتماً آنها را نیز بسنجید. درو بوید به بی بی سی گفت : «ما سعی می کنیم به مردم بیاموزیم که از تفکر بیزی استفاده کنند . فرضیه توماس بیز [آماردان انگلیسی قرن هجدهم] 

 این بود که همه منابع اطلاعات را در نظر بگیریم، اما آنها را وزن کنیم: برخی اطلاعات ارزشمندتر هستند، اما همه اطلاعات دارای ارزشی هستند. این اطلاعات را به طور مناسب وزن کنید و شما تمایل دارید بهترین تصمیم را بگیرید… بر اساس آنچه که داده ها می گویند احتمالا اتفاق می افتد، تصمیم بگیرید، نه آنچه فکر می کنید قرار است اتفاق بیفتد.

برای غلبه بر  ورودی‌های تصمیم‌گیری‌ها و پیش‌بینی‌ها را در حین وقوع مستندسازی کنید، و یک سابقه واضح باقی بگذارید که در اختیار حافظه جانبدارانه نیست. #سوگیری_پسبینی

به عنوان مثال، تصمیم بگیرید که آیا در یک شرکت سرمایه گذاری کنید یا نه. ورودی های زیادی وجود دارد که در انتخاب نقش دارند: حاشیه سود، نرخ رشد، روند صنعت، جریان نقدی، قیمت سهام و غیره. هنگام تصمیم گیری، سرمایه گذار باید هر نقطه داده را مستند کند و برای هر یک وزن تعیین کند تا اهمیت درک شده آن برای نتیجه را کمی کند.

مستندسازی پیش از موعد چنین وزن‌هایی، از تاریخ تجدیدنظرطلبی که با تعصبات گذشته همراه است، اجتناب می‌کند. هنگام ارزیابی نتایجی که به درستی به این شکل مستند نشده اند، ذهن ما به طور عطف به ماسبق احتمالات را تعیین می کند. دنباله کاغذ با این تمایل مقابله می کند.

اگر اطلاعات منتهی به رویداد را مستند نکرده‌ایم، می‌توانیم «برعکس» را در نظر بگیریم. وقتی تفسیری از گذشته می‌سازید، باید آن را ورق بزنید و فکر کنید: چطور ممکن است آنطور که انتظار داشتید پیش نرود؟

هنگامی که روایت کوچک خود را در ذهن خود دارید، فکر کنید: چگونه نتیجه ممکن است در جهت دیگری پیش رود یا اصلاً رخ ندهد؟ کاتلین وهس به بی بی سی گفت. «اگر فیلمنامه را به روش‌های مختلفی به این شکل ورق بزنید، می‌توانید تعصبات گذشته را کاهش دهید.»

این همچنین به برهم زدن اعتماد به نفس بیش از حد طبیعی ما کمک می کند. وهس افزود: «هر چیزی که اعتماد مردم را در پیش‌بینی اتفاقی کاهش می‌دهد یا مسیری که در آن اتفاقی رخ خواهد داد، راه خوبی برای انجام آن است».

نتیجه گیری و جمع بندی

در مورد رادیولوژیست متهم به قصور، سوگیری از گذشته بخش اصلی استراتژی وکیل مدافع بود. او استدلال کرد که بررسی اسکن های اصلی توسط متخصصان دیگر هرگز نمی تواند دقیق باشد 19 .

یکی از کارشناسان تیم دفاعی از این دیدگاه حمایت کرد که در چنین موردی اجتناب از سوگیری پس‌بینی غیرممکن است، حتی زمانی که نمودارها بدون هیچ زمینه‌ای از پرونده نشان داده می‌شوند.

او گفت: «هرگز وکیلی برایم رادیوگرافی معمولی نیاورده است. وقتی وکیلی برای من رادیوگرافی نشان می دهد یا می فرستد، اولین و تنها سوالی که به ذهنم می رسد این است که چه چیزی در این فیلم ها از قلم افتاده است؟

کارشناسان شاکی البته خلاف این را استدلال کردند. آنها ادعا کردند که رادیوگرافی های اولیه را قبل از اینکه مطالعات بعدی را بررسی کنند و قبل از اینکه به آنها گفته شود که مرکز مورد ادعای تومور ریه از دست رفته است را بررسی کرده اند.

“اما آیا شما حدس نمی زدید که اگر یک عکس رادیوگرافی توسط یک وکیل برای بررسی به شما آورده شود، آن اشعه ایکس لزوما غیر طبیعی خواهد بود؟” وکیل مدافع پرسید. یکی از کارشناسان رادیولوژی که توسط شاکی نگهداری می شود، پاسخ داد: «به هیچ وجه. وکیل می‌تواند رادیوگرافی معمولی بیاورد.»

هیئت منصفه استدلال اخیر را خریداری کرد و رادیولوژیست متهم را که مسئول قصور بود با رای 10 به 2 رای داد و 872000 دلار به خانواده بیمار متوفی دیه داد.

تعصبات گذشته عواقب واقعی دارد. این سؤال که آینده چقدر بر تفسیر ما از گذشته تأثیر می گذارد، پیامدهای مهمی دارد. به دلیل بسیاری از فرآیندهای شناختی ما، نمی‌توانیم اجازه دهیم دانش یک نتیجه بر درک ما از رویدادهای قبل از آن تأثیر بگذارد.

با این حال، ما می توانیم این قضاوت های ماسبق را با سوابق روشن کاهش دهیم. با مستندسازی پیش‌بینی‌ها و شرایط پیرامون رویدادها، می‌توانیم درک دقیق‌تری از گذشته داشته باشیم. با این کار، بهتر می توانیم برای آینده آماده شویم.
راهنمای مرحله به مرحله برای ذهن آگاهی در محیط کار

راهنمای مرحله به مرحله برای ذهن آگاهی در محیط کار

راهنمای مرحله به مرحله برای ذهن آگاهی  در محیط کار : ذهن آگاهی یا “مایندفولنس”  (Mindfulness) یک مهارت مهم است که می‌تواند در بهبود تمرکز، استرس کاهش و افزایش بهره‌وری در محیط کار به شما کمک کند. در این راهنما، ما به شما نحوه‌ی بکارگیری آگاهی ذهنی در محیط کار را به طور مرحله به مرحله توضیح خواهیم داد. با دنبال کردن این مراحل، می‌توانید آگاهی ذهنی خود را در محیط کار ارتقا دهید.

مرحله ۱: شروع روز با تمرین صبحگاهی

شروع روز خود را با چند دقیقه تمرین ذهن آگاهی صبحگاهی آغاز کنید. برای این کار، به جای تلف کردن زمان با چک کردن ایمیل‌ها و پیام‌های خود، انجام تنفس عمیق و آگاهانه را انتخاب کنید. تمرکز خود را روی نفس بگذارید و به طور آرام و متمرکز تمرکز کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا روزتان را با حالت آرامش و آگاهی آغاز کنید.

مرحله ۲: مرتب کردن محیط کار

برای داشتن ذهن آگاهی در محیط کار، ابتدا محیط خود را مرتب کنید. یک میز پاک و منظم، فضای کاری شما را برای تمرکز و آگاهی فراهم می‌کند. همچنین، حذف اشیاء غیرضروری و مرتب کردن فایل‌ها و سند‌های مرتبط با کارتان نیز به شما کمک می‌کند تا از تشتت ذهنی جلوگیری کنید.

مرحله ۳: تمرینات تنفسی

هنگام کار در محیطی پر استرس، تمرین تنفسی می‌تواند به شما کمک کند تا بهتر با استرس مقابله کنید و آگاهی ذهنی خود را حفظ کنید. بطور منظم، تمرکز خود را روی نفس بگذارید و تنفس عمیق و آرامی داشته باشید. می‌توانید به طور آهسته و بی صدا نفس بکشید و بیرون بدمید. این تمرین به شما کمک می‌کند تا با احساسات و افکار خود در ارتباط بمانید و به جای برداشتن به طور ناخودآگاه واکنش نشان دهید.

مرحله ۴: آگاهی از تمرکز و توجه

هنگامی که در محیط کار هستید، تمرکز خود را بر روی وظایف و فعالیت‌هایی که انجام می‌دهید، تمرکز دهید. در زمان کار، از تلف کردن زمان و پرت شدن با امور غیرضروری خودداری کنید. تمرکز خود را بر روی وظایف اصلی و مهم ترتیب دهید و از مطالبات خارجی انتقال دهید.

مرحله ۵: آگاهی از استراحت

در میان کارهای خود، زمانی برای استراحت قرار دهید. به این معنی نیست که باید به طور مداوم کار کنید. به جای آن، هر چند دقیقه، از صندلی برخیزید و کوتاهی کنید. به طور آگاه و با تمرکز، استراحت کنید. ممکن است که چند نفس عمیق بکشید یا یک مدت کوتاه به خارج بروید و هوای تازه بگیرید. این استراحت‌های کوتاه به شما انرژی می‌دهد و به شما کمک می‌کند تا تمرکزتان را حفظ کنید.

مرحله ۶: انجام یک کار در هر زمان

در حالی که در محیط کار هستید، تلاش کنید فقط یک کار را در هر زمان انجام دهید. انتخاب وظایف اولویت دار و تمرکز بر روی آنها، به شما کمک می‌کند تا بیشترین بهره‌وری را داشته باشید و کیفیت کارتان را ارتقا دهید. تمرکز خود را روی وظایف فعلی واکنش دهید و به تمام توان خود در انجام آنها ارکان را متمرکز کنید.

مرحله ۷: اداره‌ی استرس

استرس یک بخش طبیعی از محیط کار است، اما مهم است که بتوانید با آن به خوبی کنار بیایید. هنگامی که استرس را احساس می‌کنید، تلاش کنید به آن آگاهی ببخشید و روش‌های مدیریت استرس را به کار ببندید. می‌توانید با تمرینات تنفسی، تمرکز بر روی وظایف فعلی، استفاده از تکنیک‌های آرامش مثل یوگا و مدیتیشن و یا انجام ورزش‌های سبک استرس را کاهش دهید.

مرحله ۸: پایان روز با بررسی آگاهانه

پایان روز خود را با بررسی آگاهانه و آرامش خاتمه دهید. می‌توانید چند دقیقه وقت بگذارید و وضعیت ذهنی خود را ارزیابی کنید. تشویق کنید از خودتان به خاطر انجام وظایفی که انجام دادید و از پیشرفت‌هایی که در طول روز کسب کرده‌اید، قدردانی کنید. همچنین، برنامه‌ریزی برای روز بعد خود را با تمرکز و آگاهی انجام دهید.

با دنبال کردن این راهنمای مرحله به مرحله، می‌توانید آگاهی ذهنی خود را در محیط کار بهبود داده و بهره‌وری خود را افزایش دهید. تمرین و تکرار مداوم این روش‌ها می‌تواند به شما کمک کند تا مهارت‌های ذهن آگاهی خود را در محیط کار تقویت کنید. همچنین، به خود و ذهن خود صبور و مهربان باشید و به یاد داشته باشید که تمرین طولانی مدت نیاز دارد تا نتایج قابل مشاهده‌ای را به همراه داشته باشد.

 

سید مسعود علوی پور

سوگیری های شناختی چه هستند؟

سوگیری های شناختی چه هستند؟

آشنایی با سوگیری های شناختی (Cognitive Bias) یا خطاهای شناختی یکی از مهارت های ضروری است و هر شخصی برای زندگی بهتر، باید بداند که خطاهای شناختی یا سوگیری های شناختی چه هستند؟ سوگیری های شناختی خطاهای سیستماتیک در تفکر افراد هستند که می‌توانند بر تصمیمات و قضاوت های آن‌ها تأثیرگذار باشند. در واقع، سوگیری شناختی هنگامی رخ می‌دهد که افراد در حال پردازش و تفسیر اطلاعاتی هستند که از دنیای اطرافشان دریافت می‌کنند. در این فرآیند، فرد نسبت به برخی اطلاعات به صورت بی‌طرفانه ای نگران نیست و تمام تلاشش را برای تأیید یک دیدگاه خاص و یا تصویر خودش از واقعیت انجام می‌دهد.

مغز انسان بسیار قدرتمند است اما در عین حال، تحت تاثیر محدودیت‌هایی نیز قرار دارد. این محدودیت‌ها ممکن است به خاطر تلاش مغز برای ساده سازی پردازش اطلاعات باشند که به صورت شناختی و در بسیاری از موارد بدون آگاهی از این امر، به وجود می آیند. تعصبات و سوگیری ها نیز به عنوان قواعدی عمل می کنند که به شما کمک کند تا دنیا را درک کنید و با سرعت نسبی به تصمیم گیری برسید، اما همچنین می توانند مانع از دستیابی به نتایج دقیقتر و منطقی‌تر شوند.

سوگیری شناختی می‌تواند در بسیاری از جوامع و محیط های کاری، تأثیرات منفی بسیاری را بر پیشرفت و افزایش بهره وری در کار افراد داشته باشد. به طور مثال، فرض کنید یک مدیر که مدتی است تلاش بسیاری را برای رسیدن به برنامه های خود در سازمانش انجام داده، به دلیل سوگیری شناختی خود قادر به تشخیص اشتباهات خود نباشد. در این صورت، او ممکن است بدون توجه به نتایج برنامه های خود، به طور مستقیم به اهداف شخصی خود دست پیدا کند و برای سازمان تأثیرات منفی بسیاری ایجاد کند.

عوامل مختلفی که می‌توانند در ایجاد سوگیری شناختی در جوامع و محیط های کاری، وجود دارند. این عوامل می‌توانند شامل تجربیات قبلی، باورها و ارزش‌ها، کشف نشدن اشتباهات، حمایت از گروه خود و تفکر گروهی باشند. برای پیشگیری از سوگیری شناختی، باید افراد آموزش دیده شوند تا بتوانند رفتارهای خود را ارزیابی کنند و بهبود بخشند. همچنین، باید محیطی فراهم شود که برای بررسی و ارزیابی نتایج کار، اجازه داده شود تا افراد بتوانند اشتباهات خود را تشخیص داده و بهبود بخشند. این روش، بهبود کیفیت کار و افزایش بهره وری در سازمان  و همینطور شفافیت در روابط بین فردی را به همراه خواهد داشت.

  • برخی از این سوگیری ها مربوط به حافظه است. روشی که شما یک رویداد را به خاطر می آورید ممکن است به دلایلی مغرضانه باشد و به نوبه خود می تواند منجر به تفکر و تصمیم گیری مغرضانه شود.
  • سایر سوگیری های شناختی ممکن است به مشکلات توجه مرتبط باشد. از آنجایی که توجه یک منبع محدود است، مردم باید در مورد آنچه در دنیای اطراف خود به آن توجه می کنند، انتخابی باشند.

به همین دلیل، سوگیری های ظریف می توانند در نحوه دیدن و تفکر شما در مورد جهان تأثیر بگذارند.

مفهوم سوگیری شناختی برای اولین بار توسط محققین آموس تورسکی و دانیل کانمن در سال 1972 معرفی شد. از آن زمان، محققان انواع مختلفی از سوگیری ها را توصیف کرده اند که بر تصمیم گیری در طیف گسترده ای از حوزه ها از جمله رفتار اجتماعی، شناخت، اقتصاد رفتاری تأثیر می گذارد. ، آموزش، مدیریت، مراقبت های بهداشتی، تجارت و مالی.

سوگیری شناختی در مقابل مغالطه منطقی (Logical Fallacy)

بسیاری از افراد گاهی سوگیری های شناختی را با مغالطه های منطقی اشتباه می گیرند، اما این دو یکسان نیستند. یک مغالطه منطقی از یک خطا در یک استدلال منطقی ناشی می شود، در حالی که یک سوگیری شناختی ریشه در خطاهای پردازش فکر دارد که اغلب از مشکلات حافظه، توجه، اسناد و سایر اشتباهات ذهنی ناشی می شود.

نشانه های سوگیری شناختی

همه سوگیری شناختی از خود نشان می دهند. ممکن است تشخیص آن در دیگران آسان تر باشد، اما مهم است که بدانید این چیزی است که بر تفکر شما نیز تأثیر می گذارد. برخی از نشانه هایی که نشان می دهد ممکن است تحت تأثیر نوعی سوگیری شناختی قرار بگیرید عبارتند از:

  • فقط به اخباری توجه می کنید که نظرات شما را تایید می کند
  • زمانی که همه چیز مطابق میل شما پیش نمی رود به سرزنش عوامل بیرونی می پردازید
  • در نظر گرفتن اعتبار شخصی برای دستاوردهای خود، اما نسبت دادن موفقیت دیگران به شانس و بالعکس
  • فرض اینکه دیگران نظرات یا عقاید شما را به اشتراک بگذارند
  • کمی در مورد یک موضوع یاد می گیرید و بعد از آن فرض کنید که همه چیزهایی را که باید در مورد آن بدانید می دانید

وقتی در مورد دنیای اطراف خود قضاوت و تصمیم می گیرید، دوست دارید فکر کنید که بینش شما عینی، منطقی است و قادر به دریافت و ارزیابی تمام اطلاعاتی هستید که در دسترس شماست. متأسفانه، این سوگیری‌ها گاهی اوقات ما را به هم می‌ریزند که منجر به تصمیم‌های ضعیف و قضاوت‌های بد می‌شود.

انواع سوگیری شناختی

سوگیری های شناختی زیادی تا بحال کشف شده اند ولی در این مقاله چند مورد از رایج ترین انواع سوگیری های شناختی که می توانند تفکر شما را تحریف کنند، را معرفی می کنم .

  • سوگیری کنشگر-ناظر : این تمایل به نسبت دادن اعمال خود به علل بیرونی و نسبت دادن رفتارهای دیگران به علل درونی است. به عنوان مثال، سطح کلسترول بالای خود را به ژنتیک نسبت می دهید در حالی که دیگران را به دلیل رژیم غذایی نامناسب و ورزش نکردن مسبب بالا بودن کلسترولشان می دانید.
  • سوگیری لنگر : این تمایل به تکیه بیش از حد بر اولین اطلاعاتی است که یاد می گیرید. به عنوان مثال، اگر متوجه شوید که قیمت متوسط ​​یک ماشین یک مقدار مشخص است، فکر می کنید هر مقدار کمتر از آن معامله خوبی است، شاید به دنبال معاملات بهتر نباشید. می توانید از این سوگیری برای تعیین انتظارات دیگران با قرار دادن اولین اطلاعات روی میز برای بررسی استفاده کنید.
  • سوگیری توجه : این سوگیری به توجه به برخی چیزها در عین نادیده گرفتن برخی چیزهای دیگر منجر خواهد شد. به عنوان مثال، هنگام تصمیم گیری در مورد خرید خودرو، ممکن است به ظاهر و طرج بیرونی و داخلی توجه کنید، اما سابقه ایمنی و مسافت پیموده شده و میزان مصرف بنزین را نادیده بگیرید.
  • سوگیری در دسترس بودن : این به اطلاعاتی که به سرعت به ذهن شما می رسد ارزش بیشتری می دهد. شما به این اطلاعات اعتبار بیشتری می دهید و تمایل دارید که احتمال و احتمال اتفاقات مشابه در آینده را بیش از حد برآورد کنید.
  • سوگیری تایید : عبارت است از گرایش به اطلاعاتی که با باورهای موجود شما مطابقت دارد و نادیده گرفتن یا توجه کمتر به شواهدی که با باورهای شما مطابقت ندارند.
  • اثر اجماع کاذب : تمایل به بیش از حد برآورد کردن میزان توافق دیگران با شما
  • تثبیت عملکردی : تمایل به دیدن اجسام که فقط به روشی خاص کار می کنند. به عنوان مثال، اگر چکش در دسترستان نباشد، هرگز فکر نمی کنید که از یک آچار بزرگ نیز می توان برای کوبیدن میخ به دیوار استفاده کرد. یا مثلا فکر کنید چون وب سایت ندارید نمی توانید مقالات خود را منتشر کنید. این امر می‌تواند به وظایف افراد نیز بسط یابد، مانند عدم باور یک دستیار شخصی به خود برای حضور در نقش رهبری.
  • اثر هاله : تصور کلی شما از یک شخص بر احساس و تفکر شما در مورد شخصیت او تأثیر می گذارد. این به ویژه در مورد جذابیت فیزیکی که بر نحوه ارزیابی شما از سایر ویژگی های آنها تأثیر می گذارد صدق می کند.
  • اثر اطلاعات نادرست : تمایل به اطلاعات پس از رویداد برای تداخل در حافظه رویداد اصلی. آسان است که حافظه خود را تحت تأثیر آنچه در مورد رویداد از دیگران می شنوید، داشته باشید. آگاهی از این تأثیر منجر به بی اعتمادی به اطلاعات شاهدان عینی شده است.
  • سوگیری خوش بینی : این سوگیری شما را به این باور می رساند که کمتر از همتایان خود از ممشکلات رنج می برید و احتمال موفقیت شما بیشتر خواهد بود.
  • تعصب خودخواهانه : این تمایل به سرزنش نیروهای خارجی در هنگام وقوع اتفاقات بد است و به خودتان اعتبار می دهید وقتی اتفاقات خوب رخ می دهد. به عنوان مثال، زمانی که یک دست پوکر برنده می‌شوید، به دلیل مهارت خود در خواندن فکر سایر بازیکنان و داشتن شانس قلمداد می کنید، در حالی که وقتی می‌بازید، دلیلش دریافت دست ضعیف است.
  • اثر دانینگ-کروگر : این زمانی است که افرادی معتقدند که باهوش‌تر و توانمندتر از آنچه هستند هستند. درد این وضعیت، افراد نمی توانند بی کفایتی خودشان را تشخیص دهند و برای رفع آن تلاش کنند.

گاهی اوقات، سوگیری های متعدد ممکن است در تأثیرگذاری بر تصمیمات و تفکر شما نقش داشته باشد. برای مثال، ممکن است شما یک رویداد را به اشتباه به خاطر بسپارید (اثر اطلاعات نادرست) و فرض کنید که دیگران همان خاطره را که به آن صورت اتفاق نیفتاده را به اشتراک می گذارند (اثر اجماع نادرست).

علل شکل گیری سوگیری ها

اگر هنگام تصمیم گیری مجبور بودید به هر گزینه ممکن فکر کنید، حتی ساده ترین انتخاب زمان زیادی می برد. به دلیل پیچیدگی محض دنیای اطراف و حجم اطلاعات موجود در محیط، گاهی اوقات لازم است به برخی از میانبرهای ذهنی اعتماد کنید که به شما امکان می دهد سریع عمل کنید.

سوگیری‌های شناختی می‌توانند به دلایل مختلفی ایجاد شوند، اما این میانبرهای ذهنی (Heuristics) هستند که اغلب نقش اصلی را ایفا می‌کنند. در حالی که آنها اغلب می توانند به طرز شگفت انگیزی دقیق باشند، می توانند منجر به اشتباه در تفکر نیز شوند.

عوامل دیگری که می توانند در ایجاد این سوگیری ها نقش داشته باشند:

  • احساسات
  • انگیزه های فردی
  • محدودیت در توانایی ذهن برای پردازش اطلاعات
  • فشارهای اجتماعی

تحقیقاتی صورت گرفته که سوگیری شناختی ممکن است با افزایش سن افراد به دلیل کاهش انعطاف پذیری شناختی افزایش یابد.

تأثیر سوگیری شناختی

سوگیری های شناختی می تواند منجر به تحریف تفکر شود. برای مثال، باورهای تئوری توطئه اغلب تحت تأثیر انواع سوگیری قرار می گیرند. اما سوگیری های شناختی لزوماً همه بد نیستندچرا که بسیاری از این سوگیری ها یک هدف انطباقی را دنبال می کنند: آنها به ما اجازه می دهند به سرعت به تصمیمات برسیم و این در مواقعی که با یک موقعیت خطرناک یا تهدیدآمیز روبرو هستیم، می تواند حیاتی باشد.

برای مثال، اگر در یک کوچه تاریک قدم می‌زنید و سایه‌ای تیره را می‌بینید که به نظر می‌رسد شما را تعقیب می‌کند، یک سوگیری شناختی ممکن است شما را به این فکر بیندازد که یک خطر ممکن است در پیش باشد و بهتر است هر چه سریع‌تر از کوچه خارج شوید. سایه تاریک ممکن است صرفاً به دلیل تکان خوردن پارچه ای یا درختی در نسیم ایجاد شده باشد، اما اتکا به میانبرهای ذهنی اغلب می تواند شما را از مسیر خطر در موقعیت هایی که نیاز به تصمیم گیری سریع است، دور کند.

نکاتی برای غلبه بر سوگیری ها

تحقیقات نشان می دهد که آموزش های شناختی می تواند به به حداقل رساندن سوگیری های شناختی در تفکر کمک کند. برخی از کارهایی که می توانید برای کمک به غلبه بر سوگیری هایی که ممکن است بر تفکر و تصمیم گیری شما تأثیر بگذارد انجام دهید عبارتند از:

  • آگاهی از سوگیری: یاد بگیرید که چگونه سوگیری ها ممکن است بر تفکر شما تأثیر بگذارد. در یک مطالعه، محققان بازخورد و اطلاعاتی را ارائه کردند که به شرکت‌کنندگان در درک این سوگیری‌ها و نحوه تأثیر آنها بر تصمیم‌گیری‌ها کمک می‌کند. نتایج مطالعه نشان داد که این نوع آموزش می تواند به طور موثری اثرات سوگیری شناختی را تا 29 درصد کاهش دهد.
  • در نظر گرفتن عواملی که بر تصمیمات شما تأثیر می گذارد : آیا عواملی مانند اعتماد به نفس بیش از حد یا علاقه یا تنفر شخصی نسبت به یک باور، یک شخص یا چیزهای دیگر در شما وجود دارد؟ فکر کردن در مورد تأثیرات این علاقه مندی روی تصمیمات ممکن است به شما در انتخاب بهتر کمک کند.
  • به چالش کشیدن سوگیری های خود : اگر متوجه شدید که عواملی بر انتخاب های شما تأثیر می گذارد، روی به چالش کشیدن فعالانه سوگیری های خود تمرکز کنید. چه عواملی را از دست داده اید؟ آیا به عوامل خاصی اهمیت زیادی می دهید؟ آیا اطلاعات مرتبط را نادیده می گیرید زیرا دیدگاه شما را پشتیبانی نمی کند؟ فکر کردن به این چیزها و به چالش کشیدن تعصبات شما می تواند شما را متفکر انتقادی تری کند.

سید مسعود علوی پور